7 weken, echo 2!

En zo was ik alweer in week 7. Even een korte update. Voor zover dat bij mij mogelijk is.

Gister heb ik de 2e echo gehad. Vorige keer zag ik een duidelijk bolletje. En daarin knipperde het hartje. Meer was er eigenlijk niet te zien. Ik was natuurlijk erg bang dat het hartje niet meer zou kloppen of dat ons babytje niet gegroeid zou zijn (je bent een doemdenker, of je bent het niet!). Toen het echoapparaat op de plaats van bestemmig was zag ik het meteen. Er was geen twijfel mogelijk. Mini is gegroeid... al is de naam mini nog steeds op zijn plaats, hij of zij is nu geen 6,3 milimeter meer, maar 1,3 centimeter. Mini is geen bolletje, maar een lijfje met een hoofdje. Het hartje was duidelijk te zien. Ook de navelstreng was in beeld, en je zag ook al wat beweging in de placenta. Dat hoorde, zei de echoscopiste. Daar stroomt dus nu al wat bloed.

Verder is het hartslagje omhoog gegaan van 120 keer per minuut naar 160 keer per minuut. Yeah baby!!!! Het dooierzakje was goed, het vruchzakje was goed. Er was vocht te zien waar de hersentjes gaan komen, goed. En de placenta was duidelijk gegroeid. Goed, goed, goed!

Wel heb ik weer een cyste. Dit had ik bij mijn vorige zwangerschap ook. De laatste keer dat ze hem konden zien op de echo (naarmate de zwangerschap vordert is die niet meer zichtbaar) was deze 4 bij 5 centimeter. Deze cyste is nu nog 1,8 centimeter,  maar dat kan nog groeien. Hij kan ook nog weg gaan... Vorige keer vond ik dit helemaal geen leuk nieuws, ik was bang dat het kwaad kon. Nu doet het me eigenlijk vrij weinig, maar ik hoop wel dat het een reden is om weer op medische indicatie in het ziekenhuis te mogen bevallen!! Ik wil namelijk toch niet thuis bevallen, en op medische indicatie is bevallen in het ziekenhuis gratis. Meer geld over voor leuke dingen dus! Ff navragen of dit kan bij de verloskundige op 2 augustus.

Als laatste... Mijn vriend noemt me op regelmatige basis kokmeeuw. Dit omdat ik dingen die ik lekker vind zo weg gesnaaid heb, en vervolgens het ook nog bij een ander uit zijn mond kijk. Haha... We moeten er altijd om lachen samen. Vanmorgen deed ik de deur open op mijn werk om een pakketje aan te nemen. En ik zag ineens een grote babyvogel vlak bij de voordeur! Ik dacht hey! Wat is dat nou!!! Al de hele dag vliegen er gillende kokmeeuwen boven het gebouw... En wat blijkt: het is een kokmeeuwbaby!! Gelukkig zijn er hier op het bedrijventerrein geen katten (denk ik) dus het beestje heeft de tijd om te leren vliegen. Hij had wel nog allemaal dons op zijn lijfje, maar met een beetje aanmoediging van papa en mama zal het vast snel lukken. Ik vond het geweldig! Heb mijn vriend meteen een mailtje gestuurd om het verhaal te vertellen. Wij krijgen immers ook een kokmeeuw-baby!!!!