Gedumpt

Gister ging ik bij mijn moeder eten. Mijn zus zou ook komen, en mijn vriend die met de vriend van mijn zus naar een beurs in Duitsland was geweest kwam later.

Toen ik binnen kwam zat er een heel lief hondpupje in een bench in de kamer. Hij had een verschrikkelijk lief zwart snoetje, en hij kon heel aandoenlijk kijken. Helaas heb ik geen foto, anders had ik het jullie kunnen laten zien.

Mijn zus heeft een hondenschool. Ze is al vanaf dat ze klein is helemaal dol op honden. Vanaf dat ze uit huis is gegaan heeft ze honden. En omdat haar eerste hond heel slecht gesocialiseerd is omdat hij op een boerderij in een schuur opgegroeid was, is ze zich gaan verdiepen in hun gedrag. Zo is het balletje gaan rollen en nu is ze al een paar jaar hondengedragsdeskundige. Ze heeft er ook echt certificaten voor gehaald en is nog steeds bezig met allemaal verschillende cursussen. Ik ben heel trots op haar, omdat ze de hondenschool heeft om dieren echt te helpen. Niet om er haar geld mee te verdienen. Zo doet ze dus vaak dingen die ze eigenlijk niet moet doen. Oppassen op een hond waarvan de baasjes op vakantie gaan, of gratis lessen geven omdat de baasjes geen geld hebben en zij de hond gewoon heel graag wil helpen. Voor haar bedrijf is het niet handig, maar als ik dat weleens zeg dan legt ze uit dat ze dat zelf ook wel weet, maar dat als ze een hond kan helpen, ze het niet kan laten. Misschien maakt haar dat niet echt een zakenvrouw, maar wel een absolute dierenvriend en een zus om trots op te zijn.

Terug naar het pupje. Die was dus van iemand die bij haar lessen had. Waarom? Het pupje was met 3 weken in een afvalcontainer gevonden. Zijn baasje(s) hadden blijkbaar geen zin om nog moeite voor het beestje te doen, en zagen hem blijkbaar als vuilniszak (waarmee ik overigens niet wil verwijzen naar de discussie die onlangs is gevoerd in een vraag van b.exie, daar ging het ook over dier=vuilniszak en is puur toeval!!!) . Helaas is het lieve hondje dus veel te vroeg bij zijn moeder weg gegaan, om dus gedumpt te worden in een container, terwijl hij nog moedermelk nodig had, en nog heel veel moest leren. Zo leert de moederhond normaal gesproken wat wel en niet kan. Ook in het contact met mensen en andere dieren. Maar dat had dit pupje niet geleerd en hij beet dus (in zijn spel) echt door. Tot bloedens toe. Hij is nu een maand of 5 en dus niet echt meer een klein pupje, maar hij heeft nog steeds de lompigheid van een pup, en het koppie. Echt zo'n puppyhoofd. Schattig!!! Mensen die bekend zijn met opgroeiende honden zullen zeker weten wat ik bedoel.

Nu had mijn zus hem dus eventjes om de hond te leren wat zijn moeder hem niet heeft kunnen leren. Bijvoorbeeld dus dat bijten niet mag ;) Hij had door zijn gedragsprobleem toch alweer 5 nieuwe baasjes gehad voor hij bij de mensen terecht kwam waar hij nu bij zit. En dat terwijl hij dus een week of 22 is. Deze mensen zijn echt aan hem gehecht en hebben dus ook de moeite genomen iemand in te schakelen die er verstand van heeft. Mijn zus had al heel veel bereikt en waarschijnlijk zal hij dus de rest van zijn leven bij zijn nieuwe baasjes kunnen blijven. Hond gered! Dankzij de mensen die hem uit de afvalcontainer hebben gehaald, zijn nieuwe baasjes, EN mijn zus.

Maar wat een mafkezen he??? Wie gooit zijn hond nou in een afvalcontainer! Dan ben je toch niet goed bij je hoofd? Ik hoop dat die mensen nooit kinderen krijgen want als je zo met je dieren omgaat, kan je ook nooit goed voor je kinderen zorgen.