2de keer opname ziekenhuis!

Zo ben gister weer thuis gekomen....Pfff wat een gedoe joh! 2de opname in 2 weken tijd! :|. We gaan nu maar hard duimen dat ik niet eerder terug hoef dan over een paar kleine weekjes om echt te bevallen haha :D.

Hier het "dagboekje"

Woensdag 15 sept: Wakker geworden met een vage "buikpijn" Nouja het was ook geen echte buikpijn maar daar leek het nog het meeste op. De harde buiken/gespannen buik/het zware gevoel had ik al vanaf de 1e opname dus tsja alleen dat vage buikpijn gevoel was nieuw. Maikel heeft me maar weer in bed gelegd want we hadden het idee dat het daarna wel over zou zijn... Nou mooi niet dus! Dus toch maar even de triage gebeld... Eigenlijk dachten we dat het niks byzonders was... Waren na de 1e opname al zovaak geweest met van alles en nog wat en kwam steeds hetzelfde uit... Ik verloor geen bloed oid dus dacht dat we snel weer thuis zouden zijn met hetzelfde nieuws! NIET DUS! Rond 6 uur gebeld en rond 8 uur kwamen we aan. De leuke zusters die die week van de 1e opname dienst hadden hadden nu dus ook dienst haha dat was wel leuk. Urine ingeleverd en huppa aan de ctg (viel me wel op dat de meter voor de harde buiken/weeen wel hoger was dan normaal...gemiddeld heb ik de teller vaak tussen de 5 en 25 met soms uitschieter naar 30/35 maar deze keer haalde hij al de 51)... Weer het verhaaltje "30min" maar daar geloofde ik toch al niet meer van :P. Uiteindelijk 1 uurtje er weer aangelegen en toen mocht ik even naar "vriend stoel" voor het onderzoekje... Ik zag al direct dat de gyn niet zo "vrolijk" meer keek maar erg serieus... De baarmoeder was iets verkort maar ze zei ook dat is bij jou al sowieso de laatste weken (sinds 20 weken) maar ik vind het toch wel gek en haar voorstel was toch om te blijven die nacht om het even aan te kijken... Nou prima hoor... Mochten even plaats nemen in de wachtkamer dan zou ze even met andere artsen overleggen wat zij vonden... 10min later kwamen de lieve dames (de gyn is ook een dame haha) aan met een mapje en tsja... Mochten weer doorlopen naar de zwangere afdeling want ik werd toch weer opgenomen! Natuurlijk baalde we als een stekker want ja... Kon dat niet wat eerder? We lopen de hele tijd al ziekenhuis in en uit en nu ineens wel weer opname...?? Terwijl toen met bloedverlies en alles niet? Nouja het zou wel wij op naar de zwangere afdeling. Daar aangekomen en het mapje af te hebben gegeven werden we naar de kamer gebracht... Daar schrokken we even van want... Het was een kamer waar je met meerdere licht (uiterlijk 4) en ja er bleek al een dame te liggen! Oef en nu? Chell met der fobie..? Gelukkig was het al redelijk laat en maakte iedereen zich toch al klaar voor het slapen. Maikel is dus even de tas thuis gaan pakken en 1 uurtje later lag ik in bed en Maikel ook maar dan thuis lol.

Donderdag 16 sept: Het was eigenlijk pas 1 uurtje donderdag de 16de haha. Om 01:01 begon ik toch even te timen... Ja hoor daar waren ze dan... PIJNLIJK en echt heel erg regelmatig! Om 01:01, 01:04, 01:09, 01:12/13 en toen dacht ik oh nee... dit ga ik niet redden dit is niet goed! Zat ondertussen even met Maikel op msn en die vond dat ik wel even op "de rode knop" moest drukken... Ik ben eigenwijs dus heb nog even gewacht. Toen ik om kwart over weer 1 had was het genoeg en heb ik idd even gebeld. Werd meteen aan de ctg gelegd... Zo wat schrok ik van die meter joh :|. Hij was steeds rond de 30 met uitschieters naar 65! Oops wel hoger dan 3 uur ervoor! Aan het einde van de ctg klom hij zelfd op naar 70/75 en hebben ze me maar van de ctg gehaald omdat ze me even inwendig wouden onderzoeken. Nou weer naar "vriend stoel" maar gelukkig deden de harde buiken/weeen niets! Mocht proberen te slapen.... Dat lukte niet en 1 uurtje later zoiets weer gebeld... Weer aan de ctg en ja hoor... daar haalde de meter zelfs de 90! Ik dacht dat ik dood ging joh :|. Het werd er dus echt niet minder op! Na een half uurtje weer het onderzoekje en weer was er niets veranderd... Ik mocht eventueel een slaappil oid maar daar had ik geen zin in... uiteindelijk weinig geslapen want om 4 uur is me buurvrouw waarmee ik op de kamer lag gaan douchen omdat ze ook z'n pijn had. Samen dus de nacht wakker gelegen... Rond half 8 kwam die ochtend de zuster om even onze temp, bloeddruk en pols op te nemen. Deze waren prima! Mijn buuf werd aan de ctg gelegd en ik hoefde niet omdat ik die nacht al 2x "de lul" was haha. Rond 11/12 uur kwam de arts vertellen dat hij rond 2 uur een nieuwe ctg wou maken om te kijken hoe het ging en aan de hand daarvan mocht ik MISSCHIEN die avond naar huis (wat ik dus echt heel erg hoopte!) maar zelf dacht hij aan de volgende dag af te wachten omdat hij de buiken van die nacht wel echt extreem vond! Goed om 2 uur aan de ctg.. Maikel was erbij en net toen ik was aangesloten kwam er een 3de op de kamer in het bed naast me. We vonden het al gek dat het gordijn tussen haar en mij dicht werd gemaakt maar aan de voorkant open bleef dus mijn gezellige buuf kon wel alles zien... Tot we haar en haar partner met de artsen hoorde praten... Ze bleek 9 weken zwanger en alleen maar aan het overgeven te zijn! OMG! OVERGEVEN!? NO WAY! We konden het hele gesprek gezellig mee horen en daar werden we niet blij van... Ik zeker niet wat ik heb niet voor niets medicijnen en controles bij de gyn voor mijn: BRAAKFOBIE! Maikel werd dus al een beetje pissig want hij zag ook dat ik het echt zwaar benauwd kreeg haar als buuf te hebben! Goed de ctg verliep dus niet lekker en gaf weer pieken aan van 60/65! We wisten dus al dat het die avond niks zou worden maar misschien kon het ons nog helpen om te zeggen: "ja maar we konden het hele braak-verhaal horen blabla" Maikel dacht dus ook dat die buik daarom zo reageerde... Goed het werd 3 uur en dat is het rustuur... Maikel ging weg maar ging eerst nog even langs de artsen kamer want hij vond het niet kunnen dat ze mij naast z'n patient leggen... Ik lag al met een ander op de kamer wat het eten voor mij moeilijk maakte... daar was Maikel dus al niet blij om maar om dan een patient voor overgeven naast een patient met een braakfobie te leggen vond hij echt te ver gaan... Ik lag daar teminste voor mijn gezondheid en die van onze kleine man en dat werd er op die manier niet beter op! Maikel was net weg en ja hoor... Ik zie dat ze der kotsbakkie al klaar heeft... Het zweet begon me aan alle kanten uit te breken maar heb me maar van der afgedraaid. Tot ik haar zag omdraaien (met de rug na mij toe) en haar hoorde kokhalzen.... ben toen als een gek naar de wc gerend die zat op de gang zodat ik het niet hoefde te horen/zien/ruiken of wat dan ook. Werd dus echt helemaal panisch en heb Maikel gebeld dat het zo echt niet ging! Ik durfde de hele wc niet meer uit dus heeft Maikel de zwangeren afdeling gebeld dat als ze niet ingrepen hij me wel gewoon kwam halen want dat dit gewoon echt niet ging! Er werd op de wc geklopt en de zuster bood haar excuus aan. Ze hadden helemaal niet meer gedacht aan mijn fobie en wisten ook even niet wat ze met de nieuwe patient aan moesten omdat ze er ineens stond. De dame is overgebracht naar 2 kamers verder. de zuster is nog even bij me gebleven tot dat ik weer rustig genoeg was. Ze bleef maar sorry zeggen haha! Savonds om half 9 kwam pas een arts... nadat ik 2 uur daarvoor had lopen klagen dat het wel erg lang duurde voor een arts mij meer vertelde want ja ik wou toch wel weten waar ik aan toe was... en ja omdat ze na de ctg zeiden een arts komt zo nog kijken en dat smiddags om half 3/3uur was vond ik het om half 7 wel tijd worden! Goed om half 9 kwam dan eindelijk een arts... deze vertelde mij dat hij de ctg van die middag juist goed vond! O eeh? dus dan mag ik naar huis? net zeiden ze nog dat dat niet mocht omdat ze (de andere arts dus) de ctg juist totaal niet goed vond! nee ik mocht niet naar huis want ik moest rust nemen. Zowel lichamelijk als geestelijk en of dat hier lukte... Ik zei hem al nouja als je wilt dat ik rust krijg geestelijk dan is dit idd niet de geschrikte kamer voor me! Hij begon zenuwachtig te lachen en zei ja ok. (eeh ja ok? W/E vraag/zeg het dan niet:|). Ik moest maar proberen te relaxen en dan zouden we wel verder zien. Niks geen nieuw onderzoek wat ik ook raar vond want zoals het die middag werd verteld wou de arts dus wel even kijken... Achja zo zie je maar weer dat elke arts wat anders zegt! Heb me die dag verder wel prima vermaakt met me leuke buurvrouw haha. Erg veel gelachen en vooral samen lopen miepen over 2 van de zusters... (die ochtend/middag had er een zuster dienst die echt irritant deed! Eerst kwam ze tijdens het ontbijt aan me vragen waarom de gordijnen rond me bed dicht zaten... Ja uuh zuster omdat ik het anders lastig vind te eten vanwege me braakfobie? Ze vertelde met zo domme kop "Goh ja dat las ik maar het is niet leuk voor de andere patient" ja zuster dat snap ik maar volgens mij is het ook niet verstandig als ik helemaal niks binnen krijg... Waarna ze dus een beetje dom keek en weg ging... Niet veel later ging ze de bedden verschonen zei ze dood leuk "Goh ik wil ook wel de hele dag in bed tv kijken!" (buuf en ik deelde blikken uit van GOH RUILEN!? :P) toen smiddags rond half 1/1uur toen de buurvrouw en ik even wouden dutten omdat we gesloopt waren van de afgelopen nacht kwam ze binnen met "Ja dames het is niet de bedoeling overdag te slapen dat doe we snachts!" Ja zuster maar hoe wilt u dat wij slapen als we die nacht beide erg last hadden van onze buik?? Ja nou dan moet je nu juist wakker blijven voor vanavond! We hadden echt zoiets van WTF? volgens mij zeiden de artsen dat we naar ons lichaam moesten luisteren en bed RUST houden... Later kwam ze met de ctg aan bij mij en begon ze over mijn piercings... Ja deze is uitgescheurd he? (die in me oor) ik zo ja dat weet ik al z'n 10 jaar... daarna begon ze ze te tellen :S. Hoelang ik ze al had. Ik zo die in me navel al bijna 10 jaar! En zoals u ziet (liet me vingers enso zien) draag ik totaal geen andere sierraden want voor mij zijn dit mijn sieraden! Daar had ze weer geen antwoord op dus ging ze maar weer verder en derna weg. Nouja echt een zeikerd gewoon... :S. Savonds had de andere "zeikerd" dienst. ik vond haar nog wel meevallen tot die avond lol. Me buuf zei het al ik hoop niet dat zij weer komt maar toch wel. De buuf zou een prik krijgen om te slapen maar daarvoor moest ze eerst aan de ctg. Dus toen ze aankwam met de ctg zei de buuf "Mogen we nog even rondlopen voor de prik gezet word (ze mag na de prik bed niet meer uit). Ja ZIJ mocht rondlopen maar alleen op de afdeling zelf! De buuf keek me dus aan van ojee... Dus vroeg ze ja maar we willen graag even beneden roken... Nou toen werd zustertje een beetje boos en zei ze "Ik vind het niet goed maar ik ben geen politieagent" Buuf lachte al naar me van ja we kunnen! Dus ze stapt uit bed en wacht op mij waarop ik zei "oki buuf ik zal wel meegaan" waarop de zuster die er dus nog was zei "Goh zal JIJ dat wel doen? (op een manier alsof ik heeeeeeeeel erg slecht (bezig) was :S) Werd er dus even stil van van hoe ze dat zei... Ik zo ja ach ik heb er voor vandaag maar 1/2 op en na afgelopen nacht wil ik idd wel even wat nicotine voor ik misschien weer een rot nacht inga... Weer zei ze "ok ik ben geen politieagent" Buuf en ik twijfelde wel even want ze zei het op z'n manier tegen ons alsof we echt heel slecht waren :S. Maar toen zag de buuf dat ze naar de andere kant van de gang was dus zijn we als 2 pubers stiekum snel weggelopen haha. Op de terug weg duimde we dat de zuster nog steeds aan het einde was maar helaas... ze zat in het kamertje en keek ons echt gruwelijk aan haha. We voelde ons net 2 kinderen die iets stiekums hadden gedaan. Hopelijk hebben we niemand op de gang wakker gemaakt met ons gelach! :lol:. Volgens mij was die zuster ook echt geirriteerd want ze heeft de prik van de buuf echt lelijk gedaan! Het bloed zat zelfs in de dekens! (ja en natuurlijk had de buuf ondergoed aan en daarover een broek...Dus echt lelijk geprikt! Maargoed ze kon iig lekker slapen want 30min later hoorde ik der zachtjes snurken haha. Zelf ben ik ook in slaap gedommeld alleen zoals altijd wel steeds weer wakker... De buiken waren wel aanwezig maar niet echt meer met veel regelmaat dus heb niet gebeld (ook weinig zin in gehad vanwege de zuster haha).

Vrijdag 17 sept: Die ochtend wakker geworden omdat zeikzuster nummer 1 weer eens dienst had... Ze kwam echt dood leuk binnen en riep best hard GOEDE MORGEN! Terwijl ze duidelijk zag dat ik nog aan het dommelen was... Nouja ook maar rechtop gaan zitten dan... Voordat we weer gezeik met der kregen dat we maar wakker moesten blijven... Mijn buuf mocht die ochtend lekker naar huis dus werd ze nog even snel aan de CTG gelegd. Haar kleine was nog wat dufjes van de spuit denken we haha. Daarna kregen we ons ontbijt en net toen we dat op hadden mocht ik aan de ctg.  Hele mooie metingen en de buuf zei nog "Gisternacht dacht ik echt dat je vliezen zouden breken zo heftig maar zoals ik het nu zie heb je echt een hele mooie ctg dus denk dat je naar huis mag" Zo dacht ik ook al haha maarja je weet maar nooit elke arts praat anders! Goed de buuf ging vlak naar mijn ctg naar huis en lag weer lekker alleen! Nu duimen dat ik ook mocht! Met het middageten kwamen de artsen haha. Ze vonden de ctg echt heel mooi en wouden alleen nog even een onderzoekje doen om overal zeker van te zijn maar zoals het eruit zag mocht ik lekker naar huis! 15min later zoiets kwam Maikel binnen en die begon meteen weer te stralen toen ik het hem vertelde :D Wat een lieverd is het toch! Het bezoek uur begon en Maikel wou met mij even 1 roken omdat ik nog helemaal geen nicotine had gehad haha. Dus wij lopen naar het kamertje en dat vrouwtje begon te zeiken dat ik alleen mee mocht in een rolstoel! Eeeh waarom? Gister mocht ik ook gewoon lopen, ik mag vandaag voor 99% zeker naar huis en dan moet ik nu ineens in een rolstoel? Goed maikel heeft der meteen 1 gehaald haha. He niet echt gerookt mayb 3 hijsjes want voelde me echt al de hele dag een beetje beroerd... Dus maar weer lekker naar boven wachten tot ze me kwamen halen. Natuurlijk was het net bezoekuurtje dus dat duurde wel even.. Tegen half 2/2uur kwamen ze me halen en mochten we mee komen. Dit keer mocht ik wel lopen ook al was het beneden haha. Beneden aangekomen begon er nog een arts te zwaaien haha. Die had ons dus ook al herkend! :p. Onderzoekje gedaan en het zag er allemaal nog hetzelfde uit. Al was mijn baarmoeder wel nog maar 2,4 en dat is toch wel heel erg kort... Maar omdat het verder gelukkig niet was doorgezet had het ook ging zin om te blijven! JEEEEJ OP NAAR HUIS! Moesten nog even terug naar boven om ons mapje weer af te geven. Mapje afgegeven en nog even op me kamertje gezeten. Om 5/10 over 3 heb ik maar op het knopje gedrukt want ja.. het was rustuur en dan mag niemand meer de afdeling op (alleen de artsen enso lol) en maikel wist dus ook niet wat hij moest doen haha. Gelukkig kwam de zuster al meteen met een kaartje voor een vervolg afspraak en mocht lekker meteen weg :D.
1 oktober moet ik weer terug voor de controle... Hopelijk hoeven we nu idd niet meer terug en al helemaal niet meer voor opname! Ik wil niet eerder meer in een ziekenhuis bed liggen alleen nog om voor te bevallen over een paar kleine weekjes haha.

Nouja dit was het dagboekkie. Heb best wel lol gehad met de buuf dus haha. 

527 x gelezen, 0

reacties (0)


  • risje1977

    En nu maar hopen dat de kleine blijft waar hij is tot het echt de tijd is dat hij gewoon kan komen!!