Mijn kind vermist..





Welk kind? mijn kind!

Vermist? Ja vanmiddag voor 15 minuten maar het leken in mijn gedachten wel uren.

We waren bij vrienden op verjaardag en ze vierde het bij een recreatiewoning waar nog wat gebouwen omheen stonden... de gebouwen waren niet bewoont op 1 na. 

Ik zat buiten bij de visite te praten en Harry liep Tobias en de jongen des huizes (half jaar ouder) achterna het huis in. Daarna schijnen ze het huis weer uitgelopen te zijn waarna ze onvindbaar waren.

Iedereen heeft het hele terrein uitgekamd en ik zag mezelf rennen met de meest gruwelijke gedachte. Tobiassss hoorde ik mezelf roepen... Mijn adrenaline was knalhoog en ik zag mijn kind in een greppel of water liggen.Ik zag mensen nogsteeds zoeken en voor mijn gevoel duurde het te lang. ik raakte in paniek..

Toen zag ik niemand meer maar als een kip zonder kop bleef ik rondrennen...Het terrein was afgesloten maar het was zo groot en totaal niet overzichtelijk door bomen struiken hagen en huizen. 

Nadat ik uit alle kracht nog eenmaal Tobias riep keek ik achterom... mijn man met kind op de arm en andere moeders met kind des huizes ook... Mijn god...

Ik liet me letterlijk op de grond vallen... weg adrenaline welkom spanning... Het leek alsof ik flauw zou vallen.

Iedereen keek mijn kant op maar ik schaamde me geen moment... daar was mijn kind weer... mijn god! 

Ze bleken samen ontzettend gezellig het naastgelegen bewoonde gebouw ingerend te zijn en vervolgens 2 trappen op helemaal naar de zolder gegaan te zijn... De bewoonster (ook op het feestje) had ze gevonden!
De deur had open gestaan... in mijn frustratie gaf ik mijn man een tik op zijn arm... jou schuld! jij zou op ze letten! Maarja dat was het natuurlijk niet... die jongens zijn zooo ontzettend snel en je kunt ze gewoon weg niet altijd in de gaten houden...  

Ik zit hier thuis mijn tranen even weg te janken..puur de spanning die eruit komt... en nu lekker even eten... pfff en noooit meer weglopen kleine man! 

572 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • moedertje tijd

    OO heel herkenbaar. De oudste is ook wel eens verstopt geweest in een winkel en dan niet reageren als je haar roept Je hart zit in je keel. En idd de minuten lijken wel uren. En dan heb ik het nog niet over de jongste. Die gewoon het huis uit loopt en naar beneden vd trap af (we wonen in een flat) om met het buurmeisje te praten. Nee die houden we extra goed in de gaten in Spanje met vakantie. Blij dat het goed afgelopen is meid

  • carry75

    oooow vreselijk, en heel herkenbaar. ben vorig jaar mn dochtertje met haar even oude nichtje (3 jaar) kwijtgeraakt op zo'n camping met stacaravans. We waren net aangekomen, ik had uit voorzorg ons 06 nr op de armpjes geschreven met dikke stift. Maar in een zucht verdwenen waren ze! Heb ook alles langs zien komen in mn angst, totdat we door een Zwitser gebeld werden. De dames waren naar het tenten terrein gewandeld en hadden toen iemand zien bellen...waarna ze zeiden: U moet even dit nummer bellen. Effe checken of het werkte. Sjongejonge wat heb ik toen ook gejankt van schrik zeg!

  • anouk

    Gelukkig is het goed afgelopen.

  • Flis

    Pfff verschrikkelijk is dat, gelukkig zijn ze heelhuids weer terecht!

  • enitam

    Ahhhh wat erg. Ik herken je reactie helemaal. Gelukkig is die boef er weer!! Toch maar ogen in onze rug planten?

  • Sophie21

    kan het me helemaal voorstellen, dat je bijna flauw valt van de spanning!

  • josah

    Lijkt me verschrikkelijk! Zou ook zo reageren geloof ik!

  • Doenjah

    o getsie getsie getsie.

  • mama van twee hele lieve meisjes

    O wat is dat schrikken, ik weet nog dat mijn zusje kwijt was in Parijs. Ik denk dat het de grootste nachtmerries zijn brrrrrrrrr

  • nellieke

    Dat is schrikken, ik zou ook helemaal gek worden. Gelukkig maar dat alles weer in orde is!!!

  • Mijn Wondertjes

    Mijn broertje is toen hij klein was 2.5 a 3 uur kwijt geweest op het strand en achteraf bleek hij 30 min a 1 uur nadat hij kwijt was geraakt al bij de reddingspost te zitten ze hadden gevraagt hoe hij heette alleen ze hadden het verkeert verstaan, ze verstonden Wouter ipv walter

  • Mother-LLove

    Ooooohhhh meid! Wat ongelooflijk schrikken zeg! Ik kan me goed voorstellen dat je even behoorlijk in paniek was! Gelukkig is het goed afgelopen!

  • somegirl

    Pffff dan duren 15 min heeeeeeel lang! Idd maar lekker even janken

  • J.oosje

    Pffff, vreselijk om mee te maken lijkt mij!! Je moet er niet aan denken wat er allemaal zou kunnen gebeuren... Gelukkig gaan dit soort dingen vaak wel goed en is hij weer heelhuids terug. Maar mama is in 1 klap weer 10 jaar ouder denk ik... Dikke knuffel voor jullie allemaal

  • ~~WENDY~~

    Pfff! Gelukkig maar zeg!
    Dat zou ik ook hebben hoor.
    Jeetje zeg maar 15 min lijken dan ook urennn!
    Ff bijkomen meid!

  • melanievdv

    heb ik zo'n anderhalf jaar geleden ook voorgehad met mijn dochter, ze was buiten aan het spelen op een speelpleintje en toen ik riep kwam z e niet... 20 min gezocht maar ze was doodleuk ff mee naar binnen gegaan met een poetsvrouw om wat te krijten! khad ff geen grond meer onder mijn voeten en de allerergste beelden gingen door mijn hoofd!!!