Ziekenhuis. Laatste cryo poging.
Vrijdag naar het ziekenhuis geweest waar ik een hele andere dokter had dan normaal. Ik dacht al gelijk 'ojee dat word weer wat' En het klopte... ze begon met de inwendige echo en begon gelijk over een cyste... onbegrijpelijk want na 7 jaar op de poli heb ik dat nog nooit gehoord... nou ja het eitje was nog te klein (13 mm) en verder ging ze niet echt over de cyste door. Ik moest maandag maar weer komen en als ik onzeker was geweest had ik me het hele weekend zorgen gemaakt over de cyste... gelukkig sliep ik heerlijk.
Maandag terug geweest. Had ik weer mijn eigen dokter. Deze arts en de andere die ik regelmatig zie hebben echt een inlevingsvermogen van een garnaal, maar oké het voelt toch altijd zakelijk als ik er ben. Dit keer voelde dat niet zo, het was de laatste cryo en ik gaf aan dat ik het moeilijk vond maar ze gaf geen enkele sjoege en zei alleen maar dat het een gok was... elke cryo weer...
Oke dat weet ik ook wel maar een beetje empathie was welkom geweest. We gingen maar weer kijken. Dit keer heb ik haar gelijk vertelt dat de andere arts een opmerking gemaakt had van een cyste... dit leek langs haar heen te gaan.. Ik vraag me echt soms af waarom ze patiënten geen duidelijkheid geven. Ik had ook niet de moed om er naar te vragen omdat ik het toch niet als waarheid beschouwd had.
Wat wel raar was is dat het eitje dit keer amper gegroeit was... Had de dame van vrijdag verkeerd gemeten of was er gewoon iets niet helemaal lekker. Het eitje was nu 14mm.
Dat betekend terugkomen want we wachten op een mooi dik baarmoederslijmvlies en een eitje van meer dan 16 mm
Ik zat gister na de meting in de auto en ik kon alleen nog maar tussen mijn tranen eruit krijgen dat ik niet meer wilde! Ik voelde me net een schoolmeisje dat klappen kreeg en wist dat als ze een maal thuis zou zijn het over zou zijn.. Ik wil verdomme zwanger worden. Zo moeilijk moet dat toch niet wezen! Sommige mensen lukt het tussen de pil door... een condoom die niet helemaal zijn dag had...
Ik raak gefrustreerd en boos over het gegeven dat ik zo mijn knallende best moet doen om nog een wonder op de wereld te kunnen zetten. Het is gewoon NIET eerlijk.
Inmiddels voel ik me weer rustig en kan het weer overzien. Dit is de realiteit: Morgen nog een echo waarna ik waarschijnlijk morgenavond pregnyl mag spuiten. Dan is 5 dagen later de terugplaatsing van onze cryo en dan is het weer 14 dagen wachten.
en dan... dan hoop ik gewoon weer een blog met goed nieuws te kunnen schrijven. Als niet lukt zal ik afstand nemen van babybytes. Dit keer niet omdat ik het gevoel heb dat ik té verslaafd ben of mijn zoon te oud is. Maar domweg omdat ik geen positieve zwangerschapstest meer kan zien!
Op naar de terugplaatsing!
reacties (0)