Updateetje + zijn eerste hechting

Was ik weer eventjes!

Wat een weertje he buiten, volgens mij is de lente nu echt helemaal begonnen. Het speelgoed in de tuin is weer onder het zeil vandaan en er word volop mee gespeeld!

Met Tobias gaat kwa ontwikkeling alles goed, wel moeten we in april voor nacontrole nog ff naar de kinderarts en die vragen we te kijken naar zijn spraak en loop gedrag... is toch nog net wat anders dan we verwacht hadden... Ook kreeg ik van de week een opmerking van een moeder met de vraag of mijn zoontje vroeger heup probleempjes gehad heeft en geen spreidbroekje gehad had... Normaal vind ik dit soort opmerkingen not-done maar er leek bijna iets in te zitten, maarja dan hadden ze dat toch wel ooit ondekt lijkt me... Begrijp me niet verkeerd hij doet het goed hoor... maar hij loopt op een wat vreemde onstabiele manier...met als gevolg dat hij heel veel valt...

Met weer als gevolg dat meneertje zijn eerste hechting te pakken heeft! Mijn god wat een dag gister... Smorgens heel gezellig visite, smiddags een oppaskindje, Nicah en daar ging het mis.  Nicah is een schat van een jongen maar een echte adhd... En aangezien Tobias niet zo goed tegen die prikkels kan liep hij om half 7 als een kop zonder kop rond te rennen in de huiskamer.. Hij komt  aanrennen en struikelt... zijn bovenlip knalt keihard op de hoek van de tv kast en het leed was geboren... bloeden bloed... en een nare winkelhaak net boven zijn lip...

Direct hap gebeld en we konden langskomen...bleef bloeden en ze zei dat het eigenlijk gehecht moest worden maar dat het misschien niet zo mooi zou worden dus daarom geplakt... Hij was echt zo dapper... gek kik gegeven en met een glimlach weg... maar ik zag het al aankomen...hij zat er aan te pulken en het kwijl is ook niet echt bevordelijk voor de mooie paarse lijm.. We moesten terug komen als het er vanavond of morgen vroeg af was..

En nog geen uurtje later konden we weer terug...dat werd toch hechten...  1 hechting ZONDER verdoving.... mijn moederhart huilde nee brulde.... blijf van mijn kind af... Maar de twee verdovingsspuiten zouden net zo veel pijn doen als het zetten van 1 hechting... nou laten we het dan maar doen.. Hij vond het heel logisch, verschikkelijk...huilen :(  Maar na het zetten van de hechting vroeg hij al snel om mijn huissleutels die ik hem gegeven had om mee te spelen, hij mocht daarna een kadootje uitzoeken en de eerste lach was weer een feit.

Arme arme jongen!

Hier was er nog niets aan de hand! en toen........

'Mijn mannetje met zijn hechting!