Wedstrijdje doorslapen...

Tobias is nog maar twee maanden oud en ik heb nu al ontdekt dat het moederschap af en toe een grote competitie is.* Wat kan mijn kind wat jou kind niet kan. Het is continu het vergelijken van de nieuwste trucjes van baby lief. Nu is elk kind anders en loopt het ene kind al met 9 maanden krijgt het ander net door hoe te kruipen. Toch lijken mama’s steeds hoger tegen elkaar op te bieden. Met als gevolg dat de moeder van het kind dat zich iets langzamer ontwikkeld zich onzeker gaat voelen. Met als domino-effect dat zij haar kind pusht om toch wat sneller in de ontwikkeling te gaan met een teleurstelling als dit niet lukt.

Zelf zie ik Tobias met de dag zich ontwikkelen en hij kan elke dag iets nieuws. Het tempo waarin hij de dingen doet maakt me niet zo veel uit. Het zijn kleine dingetjes die waarschijnlijk niemand anders zouden opvallen... Meneer gooide vandaag bijvoorbeeld zijn benen de lucht in en zat heel verbaast te kijken dat het zijn voetjes waren die op zijn gezichtje afkwamen…

Doorslapen is misschien wel een van de meest genoemde onderwerpen van competitie. Slaapt jou kind al door?! De definitie van doorslapen is als een baby tot 12 maanden van zijn laatste fles minimaal tot de volgende ochtend 6 doorslaapt. Oké dat is heerlijk. Ik zal echt de laatste zijn om dit te ontkennen. Maar wat nieuwbakken mamma’s zich ook moeten bedenken is dat kleintje 9 maanden lang in de buik gezeten heeft. 9 maanden lang op de kop hangen en geen klok aan de wand. Enkel een beetje lichte of donkere schemering. Hoe moet zo’n kind in hemelsnaam bepalen wanneer het dag en nacht is. De meeste baby’s komen in de buik juist tot leven als mamma even rustig ligt, juist in bed!

Dan word je vaak in minder dan een dag tijd gelanceerd en kom je terecht in een ruimte met meer lichten als je in je hele buikleventje hebt gezien. Ik zou me zo kunnen voorstellen dat het hetzelfde is als ik wakker word gemaakt met een zaklamp in me gezicht!... Nou ik zou ook in de war zijn… Het is gewoon wennen op deze aardkloof. Wennen aan het eten, de rare luier, alle mensen en dieren om je heen, alle beelden en vooral aan slapen. Slapen is heel gemakkelijk, maar niet als jij niet kan slapen en de mensen je dwingen om te blijven liggen…natuurlijk zet je het dan op het huilen. Die mensen kunnen wel klok kijken maar jij niet.

Om die rede is voor mij doorslapen totaal geen onderwerp van competitie. Zeker niet omdat hij langer in mijn buik heeft gezeten dan hij in zijn bedje ligt. Ik hoop dat we saampjes heel langzaam een ritme kunnen vinden als je een huilt omdat je niet kunt slapen zal ik je gewoon veel knuffelen.… En de lange nachten, tja daarvan wist ik al dat ze er zouden zijn voordat je werd geboren!

* niet alle moeders doen dit natuurlijk- het is ook heel fijn om soms informatie uit te wisselen...