Dobby

Whaaaaa hij lacht!! Hij deed het natuurlijk langer, stiekem als wij niet keken. Maar zondag heeft hij de hele dag geslapen. Wij vroegen ons af waarom, nou we zijn er achter! Hij heeft leren lachen!
Dus nu is het de hele dag kusjes dag!! Dat vind hij het leukst! Toch zie je hem denken maaaamm niet doen ik ben toch een stoere jongen! En dat laat hij een scheet of boer en dan moet ik weer lachen!! Het is een geweldig mannetje die zoon van ons! Hij doet het zo goed.. We hebben dan nog wel totaal geen ritme (al lijkt het soms wel zo) maar ach dat houdt het interessant. Er worden weddenschappen in de slaapkamer afgesloten wanneer we ‘s nachts weer in onze kamerjas zitten. Vannacht had ik gelijk!! 5 uur was het en zijn laatste voeding was om 11 uur. Ik vind het prima..we doen het samen en heb dan ook alle respect voor alleengaande mammies.

Ook heeft Tobias de laatste week zijn handjes ontdekt. Hij probeert vanalles vast te grijpen en meneer is gefrustreerd als dat nog niet helemaal lukt. Logisch zijn fijne motoriek is gewoon nog lange na van perfect maar oké de poging is er!! Ik geef hem dan gewoon soms wat in zijn handen en dan knijp ik zijn vuistjes dicht. Nou probeer het er dan nog maar eens uit te halen. Knisper boekjes, stiften en kleine knuffeltjes, hij vind het geweldig! Maar het meest interessante zijn de paardjes die boven zijn hoofd heen en weer dansen in de box en ze maken ook nog muziek! De eerste weken vond hij het niet zo heel boeiend toch heeft ie eindelijk ontdekt dat het beweegt! Je ziet zijn mooie grote ogen helemaal met de paartjes mee bewegen en als het ophoudt …..nou al zit ik op zolder dan hoor ik het nog!!

En zo gaan we verder, verder met de ontwikkeling van mijn kleine dobby. Dobby, zo noem ik hem. Waarom? Kijk simpelweg eens naar die ogen! Die ogen die me elke dag nog weten te raken omdat ze weer willen zeggen, mamma ik hou van je! Ik hou ook van jou kleintje!