Benauwdheid voorkomen

Afgelopen woensdag zijn we terug geweest bij de kinderarts in het Ikazia ziekenhuis.
Toen we vertelden hoe vaak hij nog benauwd is geweest sinds het vorige bezoek in december 2009, zei ze dat ze dat wel erg veel vond.
Wij vonden dat zelf ook, en iedereen die hem hoorde tijdens zo'n 'aanval' zei ook dat ze het nog nooit zo harden gehoord, omdat hij echt enorm kraakt en aanloopt, een rood hoofd soms... echt super zielig.

Daarom moeten we nu 2x per dag via een inhalator een longbeschermer toedienen. Dat is stofje die ervoor zorgt dat zijn luchtwegen minder extreem reageren op prikkels van buiten.
Dit kan mist zijn, huismijt, stof, dieren... het is nu nog niet echt na te gaan of hij ergens in het bijzonder allergisch voor is.
De arts zei dat de luchtwegen van een baby nog zo klein zijn dat een kleine gevoeligheid gelijk kan leiden tot een extreem samenknijpen, waardoor ze zo benauwd worden.

Luuk vindt het helemaal niet erg om te puffen. Ventolin ging ook al steeds beter,omdat we doen alsof het een toeter is. Maar met die longbeschermer wordt hij gewoon blij als we hem op zijn neus zetten en als we klaar zijn duwt hij hem zelf terug op zijn neus.
Om te voorkomen dat het mondstuk te snel vies wordt laten we hem er niet mee spelen, dus dat vindt hij wel jammer.

Verder gaat het tot nu toe goed. Hij is al bijna 2 weken niet meer benauwd geweest, vorige week dinsdag even een kort dagdeel, maar dat ging zonder Ventolin al snel over gelukkig.

Luuk is bijna jarig, volgende week maandag. We hebben veel slingers en balonnen in huis, ik heb vandaag een leuke, vrolijke muts gemaakt, zoals we op school altijd kregen... jeugdsentiment!!!
Luuk zijn stemming wisselt de laatste dagen best veel, en ik wil dat natuurlijk snappen...
Zo is hij super vrolijk en lekker aan het spelen en dan ineens gaat zijn geluid om in zeurderig kreunen, zijn houding veranderd in 'geen-zin-meer'.
Maar... ik zag vandaag dat er 1 hoektandje aan het doorbreken is en aan de andere kant zie ik het puntje al onder het tandvlees zitten, dus dat zal ook niet lang meer duren.
Vandaag was hij ook weer vrolijk, niet meer zo'n wisselend humeur, dus ik houd het er maar op dat hij last van die hoektand had en nu het 1e puntje doorgebroken is doet het minder pijn.
Mama ook weer blij, ze heeft haar verklaring.

Ik ben nog steeds super verliefd en als Luuk een minder vrolijke dag heeft gehad dan ben ik dat altijd vergeten zodra hij een lach opzet.
Iedereen zegt dat hij zo vriendelijk is, zo lief lacht en nu hij ook nog eens "Tij---ntje" (nijntje) zingt smelten ze helemaal. Ik lig totaal in een deuk als hij dat zingt... echt de juiste wijs en klank.