Hoe hebben jullie dit gedaan??

Hallo meiden! 


Ik moet nog eens even mijn verhaal kwijt (weeral). Ik ben van in het begin van deze zwangerschap zo onzeker, heb precies nog geen minuut kunnen genieten. Had ik bij mijn eerste zwangerschap totaal niet! 


Soms denk ik ook (en dit klinkt zo ontzettend dom) we hebben al 1 gezond kindje mogen krijgen met alles erop en eraan, dus bij deze zwangerschap zal wel iets misgaan. Precies alsof het niet zou kunnen dat iemand 2 gezonde kindjes kan krijgen. 


Het feit dat ik deze baby nog niet of toch nauwelijks gevoeld heb doet daar al geen goed aan. Bij mijn eerste zwangerschap voelde ik onze kleine meid bij 16 weken al heel duidelijk en dagelijks. En nu zegt iedereen tegen mij, ja bij een 2de zwangerschap voel je dit meestal vroeger... niet dus! 


Ook heb ik van in het begin van deze zwangerschap paniekaanvallen, vandaag is weer zo een dag waarop ik denk, hoe ga ik het allemaal redden met 2 kids???! Mijn man werkt in een ploegensysteem, en moet om de week tot 22u werken. Dan denk ik hoe ga ik dat alleen voor elkaar krijgen? 


Is er nog iemand die in deze situatie was en er 's avonds alleen voor stond? 


Ook is het zo (en ik weet hier gaan heel veel slechte reacties op komen) dat onze dochter van 2.5 nog bij ons slaapt. Dit was ook mede op aanraden van onze arts, ze heeft namelijk heel veel last van onrustig slapen, dromen, slaapwandelen... ze verwerkt alles in haar slaap! Als er over dag iets gebeurd is, zoals deze maand nu bijvoorbeeld Sinterklaas, dan mag ik er zeker van zijn dat ze heel heftig zal dromen. En omdat ze dan bij ons ligt en ons voelt gaat dit een stuk beter. (Mijn man had dit trouwens ook als hij nog een kind was) 


En wat als ik 's avonds de oudste in haar bedje moet leggen, en zij wilt niet onmiddelijk slapen, kan ik de kleinste toch geen uur alleen laten? enzzz.... 


Echt ik lig er UREN over te piekeren, hoe ga ik dat toch allemaal doen????


In het begin zal de verandering wel heftig zijn van 1 naar 2 kids, en zal het om een hele aanpassing vragen van onze 'dagelijkse routine' maar uiteindelijk zal het wel allemaal goed komen en zal ik me nu wel zorgen aan het maken zijn voor niets. Maar echt tips zijn welkom!! 

759 x gelezen, 1

In Overig

reacties (0)


  • Barbamammie79

    Probeer niet teveel zorgen te maken, daar heb je echt niks aan :) Je zult zien dat het de eerste weekjes even wennen is aan het nieuwe ritme, maar dat komt echt goed! Zelf verwachten we onze 5de en mijn ervaring is: dat het sneller "normaal" wordt dan je verwacht! Maak je niet te druk, lekker genieten van je zwangerschap

  • MamVan

    Bedankt voor je reactie!

    Wauw een 5de, dan kan je echt van ervaring spreken, proficiat!

    Het geeft me toch al goede hoop dat het sneller "normaal" word dan verwacht

  • Moniekdb

    Hoi mamvan, mijn man is militair en ook vaak weg, afgelopen twee jaar een weekendhuwelijk gehad. En ja, het is pittig alleen, maar je ontwikkelt je eigen routine. Ik zou zeggen, geef dit in je omgeving aan, vaak kun je best hulp krijgen. Zorg voor af en toe me-time, kun je een co sleeper lenen voor je kleintje? Zodat die veilig naast je is en ook even alleen gelaten kan worden als je met de grote bezig bent. Misschien kan je grote ook op een matrasje naast jullie bed. Succes en praat met een hulpverlener als je angst houdt.

  • MamVan

    Bedankt voor je reactie! Ik heb ondertussen al een co sleeper voor ons kleintje. We zouden inderdaad met 4 op 1 kamer kunnen slapen, als de oudste niet wakker word van de jongste. Ze slaapt nu over het algemeen wel goed hoor. Word niet wakker als men man of ik opstaan dus kan misschien geen probleem zijn. Onze familie heeft ook al aangegeven te willen helpen waar nodig, dus ik zal er gelukkig niet alleen voor staan.

  • Happy-love1

    Hier een man die vrachtwagenchauffeur is. Meestal wel binnenland maar buiten het feit om dat hij vaak lange dagen maakt, als hij de volgende dag vroeg ergens in het zuiden van ned moet zijn komt hij dus niet thuis en dat weet ik helaas meestal pas rond een uur of 16:00 uur. Maar ik heb geen angst hoe het nu straks met 2 kids moet. Er zijn ook helaas zat moeders die er alleen voor staan..helemaal... en die kunnen het ook dus jij en ik ook die gelukkig nog een partner hebben. Bovendien kan ik ook erg genieten van het feit om lekker samen te zijn met mijn bink en straks er een kleine bink bij. Het vult zich allemaal vanzelf wel in meid en straks is het net alsof je kleintje er altijd al is geweest! Het zal heus wel eens pittig zijn en niet altijd die blauwe of roze wolk voor je maar het zal het allemaal waard zijn. En je dochtertje er goed bij betrekken bij de baby doet misschien ook wonderen. Nu is mijn zoontje 4.5 dus die maakt nu alles heel bewust mee wat ook erg handig is en staat te springen tot zijn broertje geboren wordt. Maar snap je " angst" hoor. Maar komt allemaal goed.. je moeder instinct wat je al had door je dochtertje kickt nu straks nog meer in...

  • MamVan

    Bedankt voor je reactie! En inderdaad dikke pluim voor de alleenstaande mama's onder ons! En dat het straks allemaal wel zal lukken ben ik ook wel van overtuigd, maar soms overvalt die angst mij en dan begin ik echt het ergste te denken. Zullen de hormonen wel zijn :)