Weer iets beter

We gaan langzaam weer iets beter.

Door de rust die ik moet houden gaat het met me bekken eingelijk best goed. Over is het zeker niet maar met de rust een stuk dragelijker dan het was. En de medicijnen voor me slokdarm en maag werken goed, het braken is gestopt en ben niet meer zo heel veel misselijk en als ik nu het zuur heb dan helpt de antagel gelukkig goed. Dus het gaat eigenlijk allemaal wel iets beter dan het was momenteel. Me arm is nog steeds erg pijnlijk al neemt de intensiteit wat af, ik kan weer slapen gelukkig. En ik begin al behoorlijk bedreven te worden met één arm ha ha. Me man is weer gewoon aan het werk en het gaat best goed met zijn enkel. Me zoontje is nog snot verkouden en hoest nog regelmatig maar verder gaat het gelukkig ook weer goed met hem. Dus al met al zijn we langzaam weer op de goede weg terug nu maar hopen dat het zo positief door zet allemaal. De kleine in me buik ligt verkeerd (met het hoofdje tegen me maag) en daar krijg ik een echo voor als ik 36 weken ben. Maar de vk heeft ook gezegd dat het nog vanzelf kan draaien en zo voelt het ook. Als of de kleine me gerust wil stellen en daarom regelmatig een salto inzet ha ha. We moeten nog zoveel doen dat ik samen met mijn man lijstjes heb gemaak en een plan van aanpak wat we elke dag gaan doen aan klusjes. Daar zijn we gister mee begonnen en ja zelf de kerstboom staat al en het huis is in stijl versiert. Misschien iets minder uitbundig dan normaal maar voor nu prima. We hebben ook al het speelgoed uitgezocht van onze kleine man en gesorteerd. Waar is hij al te groot voor en wat is nog een beetje te moeilijk en zo netjes in een plastic doos opgeruimt van pooh. Het uitsoppen van al het speelgoed met echt nog even wachten dat me arm over is want dat gaat nu echt niet. Zo hebben we elke dag klusjes staan die we willen gaan doen. Nou ja we, wat ik met één arm kan dan. Ik ben rechts en die slijmbeurs zit links dus vandaar dat ik nog wel redelijk handig ben. De babykamer gaan we dus ook mee aan de slag van de week. Even zien hoever we komen want me man moet natuurlijk wel gewoon werken dus het wordt zo ie zo in het weekend en de avond uren dat we dingentjes kunnen doen. En woensdag heeft hij papa dag dus daar kunnen we ook wat mee nu ik al thuis ben.
Ik baal er wel van dat ik me werk niet netjes heb kunnen afronden en ben dus nog regelmatig aan de telefoon om op die manier te ondersteunen. En als er belangrijke besprekingen is ga ik er even heen. Tja het is niet zo dat ik niet vervangbaar ben maar mijn functie is nieuw en ik heb het opgezet samen met een collega maar hij richt zich op een ander deel en heeft nog geen kennis van mijn deel. Dus het komt erop neer dat ik nu de enige ben die de in en outs weet van me werk vandaar. Heb in me hoofd hoe ik het achter wilde laten en dat ga ik nog proberen. Zo heb ik alles uitgeschreven en een draaiboekje gemaakt van wat en hoe het gedaan moet worden. Nu nog de boel verder opruimen en ordenen. Hopelijk lukt me dat deze week al gaat dat natuurlijk een stuk langzamer met één arm. En het zal me ook nog even drie dubbel inspanning kosten en vermoeidheid en extra pijn opleveren maar dan kan ik wel ontspannen me verlof in gaan. Deze week mag ik van mezelf dit nog proberen daarna is het jammer voor me werk want dan is het tijd voor mij en de baby. Je krijg tenslotte niet voor niets zwangerschapsverlof om je voor te bereiden en uit te rusten. En alles kost nu al meer energie, dan heb ik het nog niet eens over de extra kwalen. Nou meiden het gaat nu echt serieus worden allemaal nog maar een kleine twee maanden ongeveer en dan worden we (weer) mama. Best wel (weer) spannend vinden jullie ook niet? Hoe zal alles gaan en hoe zal de kleine eruit zien en nog veel meer van dat soort vragen komen nu met regelmaat in me op. Maar goed nog even geduld en dan hebben we al onze antwoord. Geniet van jullie bewegende wonder in je buik en wees trots op jullie dikker wordende buik. Ik weet wel dat ik erg blij en gelukkig met me kindje was en ben. Maar die ruimte in je buik en het niet meer(letterlijk) samen zijn en trots op je dikke buik kunnen zijn daar heb ik ook wel even weer aan moeten wennen, gek he? Maar misschien hebben jullie dat wel helemaal niet hoor. Want het is ook heerlijk om weer je eigen kleren aan te kunnen al kan dat meestal niet gelijk. Bij een eerste kindje schijn je dat wel veel sneller voor elkaar te krijgen dan bij een tweede. En ik denk ook wel dat het samen hangt met hoeveel je aangekomen bent deze keer. Helaas ben ik nu al tussende 14 en 15 kilo aangekomen en het is me tweede dus daar maak ik me stiekem wel een beetje zorgen over. Maar goed ik weet waar voor ik het doe en dat is het zeker wel waard. Genietse he dames nu bijna de laatste loodjes.

Groetjes, Ana