Hi allen,
Vorige week lukte mij het echt niet om een blog te schrijven.
Emoties waren absoluut niet onder controle. Zeker als ik schrijf of wat teruglijk van de bevalling komen de traantjes... zoals nu.
Toen Robin geboren werd heb ik niet gehuild. Was te onder de indruk van de operatie. Was heel bang hiervoor. Was graag in bad bevallen maar, kleine Robin dacht daar anders over.
Operatie was snel voorbij, voor ik het wist lag ik terug in de recovery. Daar even bij gekomen en Robin in de couveuse. Na een uurtje konden we terug naar de kamer. Eerste dag kwamen de grootouders op bezoek.
Verpleging kwam ook heel vaak langs. Tijdens de nacht was ik alleen met Robin. Papa sliep thuis onwille van onze huisdieren. 2e dag hadden we bezoekuur 10.30-11.30 en 16.00-20.00. Opnieuw zijn de mamie en papie langs gekomen, ook mijn grootouders waren van de partij.
Robin werd dinsdag extra nagekeken, maandag hield hij amper wat binnen. Vandaag moest hij echt gaan eten, anders zouden ze sonde plaatsen. Gelukkig heeft de kleine zich wat herpakt. Blijkbaar zat er serieuse 💩 vast. Die zorgde ervoor dat het eten niet goed wilde vlotten. Dag 3, dag van het ontslag. Heftige dag!!!
Kraamtranen 😭😭😭. Had er vanalles over gelezen maar, kon er dan pas over meespreken. Stond de hele voormiddag te janken. In overleg met de kinderarts moesten we tot 14.00 blijven. Om 15.00 hadden we van iedereen afscheid genomen. Kraamzorg gebeld dat we naar huis kwamen. Blijkbaar was het gigantisch druk.
Zo druk dat ander bureau het heeft over genomen. We kregen Isabel, een lieve dame uit Rotterdam. Zij kwam pas heel laat aan onwille van de file. Wij helemaal in de stress want de kleine moest eten. Borstvoeding nog niet helemaal op gang, en hoe maak je flesvoeding ?!? Gelukkig was het een lieve dame. 1e nacht alleen 😱 jeetje... amper geslapen, alleen maar aan het waken.
De rest van de week ging Isabel ons steeds meer dingetjes laten proberen. We werden wat vertrouwder, borstvoeding kwam op gang, kleintje at wat beter. Vandaag was de laatste keer. Was echt emo toen ze wegging. Nu moeten we het alleen gaan doen. Wonde heelt ook goed. Werd vannacht voor het eerst wakker op mijn buik. Ben alleen nog wat bang voor de katten. Ze sprongen vroeger vaker op mij om wat aandacht te vragen.
Nu blijven ze tijdens de nacht in de woonkamer. Robin slaapt naast ons.
Vandaag kleintje nog eens in bad, vandaag slaapt hij lekker. Hij is al een weekje 🙂. Wat gaat de tijd snel!
reacties (0)