Nieuw Hoofdstuk

Vandaag zou de dag zijn.. De dag waar ik 9 maanden naar toe zou gaan leven. De dag die voor een paar weken gebeiteld in mn geheugen stond en eigenlijk nog steeds een beetje staat.
Helaas is het nu gewoon een dag als elke andere. Maar aan dat mini kleine kloppende hartje in mn linker eileider..Ik zal je nooit vergeten..

Ik probeer te doen alsof ik niet aan het proberen ben. Ken je dat? Wel je vruchtbare periode uitrekenen en klussen op de goeie dagen maar toch doen alsof ik er niet mee bezig ben. En daarmee ook de teleurstelling weg te moffelen onder de gedachte 'oh maar ik probeerde niet echt, dus kan ik nu ook niet teleurgesteld zijn'. Vreemd af en toe, de afweermechanismes die ik gebruik om 'sterk' te blijven.

Net een prachtig weekend achter de rug met manlief, gewoon alleen hij en ik.. Dineetjes, filmpjes, leuke dingen. Het voelt goed.. Ik denk dat ik vanaf volgende cylus ECHT ga proberen. Ik wil dit graag genoeg om achter mn muurtje van sterkzijn uit te komen.

Wish me luck!

L.