Bevallingsverhaal Semih

Op zondag 4 juli 2010 mocht ik voor de 2e keer in een week tijd in het ziekenhuis slapen met sedatie(slaapprik en morfine). Dit omdat ik al bijna 5 weken hele erge last had van mijn bekken en voorweeen in de nacht. Toen ik in het ziekenhuis aan kwam was er al een kamer voor me klaar. Ik mocht rustig gaan liggen en ik kreeg wat drinken. Mijn papa was mee en die bleef ook nog even hangen. Ik werdt net zoals de week ervoor aan het ctg gelegd om te kijken of ik al eventuele weeen had. De ctg liet niks raars zien ofzo dus na 3 kwartier mocht ik er weer vanaf. Toen wilden ze ook nog een inwendig onderzoek doen,(dit ivm met eventuele inleiding de volgende dag). Na het inwendige onderzoek bleek ik al 2cm ontsluiting te hebben! Terwijl ik een week ervoor nog niks had! Dit was dus goed nieuws! En de inleiding kwam dan toch steeds dichterbij. Ik kreeg de prik om te slapen en de vk vertelde mij dat ik als ik echte weeen zou krijgen ik wel wakker zou worden en me dus nergens zorgen om hoefde te maken. Ik werd in de nacht idd wakker,van weeen maar ik viel ook zo weer in slaap. Dus zo sterk waren ze niet. De volgende ochtend om 07:30 werd ik gewekt voor het ontbijt. En ik voelde meteen al de krampjes in me onderbuik en rug. Ik besloot om het rustig aan te doen en even te eten en rustig bij komen. Orhan en milan kwamen als verassing rond 10 uur mij ophalen(die wisten nog van niks af). Omdat ik nog niet gedouched had ging orhan nog ff wandelen met milan. Ik werd aan het ctg gelegd en er waren lichte weeen te zien! Ik was daar zo blij mee. Konden ze eindelijk zien dat ik niet loog en me niet aanstelde!!! Om half 11 mocht ik weer van het ctg af. En de vk kwam weer een inwendig onderzoek doen. 3cm!! Wat was ik blij. Zou de bevalling dan toch begonnen zijn? Meteen nadat de vk klaar was met het onderzoek kwam de gyn binnen. En hij vertelde mij dat ze me zouden inleiden! Er was een verloskamer vrij en ik mocht er meteen heen!! Orhan was nog steeds weg en ik probeerde hem te bellen. Maar er was geen bereik in het ZH. Ineens stond hij voor me snufferd en schrok van alle mensen die er bij mij in de kamer stonden. Ik keek hem aan en zei:' Ze gaan het doen vandaag,je word weer papa'. De paniek sloeg meteen toe bij hem. Orhan besloot naar huis te gaan om spullen voor de baby te halen en ik mocht naar de verloskamer en belde mijn oma ondertussen die op Milan zou passen. Om 10:45 lag ik dan,alleen in de verloskamer en mijn vliezen werden gebroken. Ik verloor meteen een hele plas helder vruchtwater en ik zag mijn buik krimpen. Er werdt een elektrode op het hoofdje van de baby geplaatst en ik werd op de weeen opwekkers aangesloten. De lichte krampjes werden iets sterker maar nog zooo makkelijk te houden. Orhan was rond half 12 alweer terug en kwam bij me zitten. Om 12 uur werd ik weer getoucheerd en zat op 4 cm. En de weeen nog steeds heel makkelijk weg te puffen. De vk vertelde mij dat ik rond 18 uur wel bevallen zou zijn. Dit was dus een lekker vooruitzicht na die HELSE bevalling van Milan. De weeen opwekkers werden ietsjes hoger gezet en ze begonnen lekker vervelend te worden maar wel nog steeds heel makkelijk weg-puf-baar. Rond een uur of 1 kwam de vk weer kijken en ik zat op 5 cm en ze zei' Laura,jij gaat 18 uur niet halen ik denk dat het 16 uur word,je doet het goed ga zo door'. Ze lieten mij en orhan alleen en orhan hielp me heel goed met het pakken van drinken en het koel houden van mijn hoofd.ondertussen was het half 3 en de vk kwam weer ff kijken. De weeen waren nog steeds vervelend en ik kan ze niet eens pijnlijk noemen. Als ik een wee kreeg ging ik in een boedha houding zitten en pufte hem op mijn eigen manier weg. Zo was het voor mij het makkelijkst. De vk toucheerde mij en ze constateerde 7 cm ontsluiting op dat moment kreeg ik ook een wee en schoot opeens naar 9,5 cm!! HOLY SHIT!! Het ging nu wel erg snel!! Ik raakte in lichte paniek! En schreeuwde om pijnstilling(wat niet eens nodig was). De vk zei ok ik heb het belooft ik ga hem halen. Maar toen ze terug kwam had ik al persweeen. De pijnstilling had geen zin meer. Ik mocht gaan liggen en met de eerste wee persen. Daar kwam hij dan: de wee. Ik perste heel hard mee en ik hoorde orhan al schreeuwen' Ik zie hem al!! Kom op schat'! Ik wilde ff bijkomen en de vk vertelde me nog dat ik misschien moest gaan bevallen op handen en knieeen. Waarom? Heb ik nog steeds geeen idee van?! Maar het idee leek me zo vreemd en het speelde me tijdens de volgende wee. Ik perste weer alsof mijn leven er van af hing. En ik voelde het beneden openscheuren. En daar was hij dan!!! SEMIH CICEK! Met een gewicht van 4290 gram. Geboren om 14:59. Na een bevalling van 4 uur en 14 minuten. En maar 2 min persen. Orhan en ik waren meteen weer smoorverliefd! De apgar scores zaten op 9 en 10 en semih deed het meteen goed aan de borst. Ik moest toen nog 1x persen voor de placenta en die kwam er ook meteen uit en zag er goed uit. Wel zagen ze een soort hematoom(bloeduitstorting) in de placenta. Maar dat kon geen kwaad. Ik werd gehecht en orhan was meteen aan het knuffelen met zijn zoon. Om 18:45 hebben we het ZH verlaten met zijn drietjes en zijn we lekker naar huis gegaan.