UPDATE huize daisy

zo, eventjes een update vanuit hier.

zoals jullie wel weten heb ik de afgelopen maanden redelijk wat negatief nieuws te verwerken gehad door het overlijden van mijn opa en de miskraam.  Nadat het vruchtje eruit was heb ik een week amper kunnen lopen van de pijn & was ik een week nadat ik de mk had een stukje aan het rijden met mn kleine meid toen ik ineens weer enorme buikkramp kreeg, ben als een gek naar huis gereden en daar op de bank gaan liggen. Gelukkig was rosa erg moe en kon ik die ff rustig voor de tv zetten.  Na een tijdje viel het me op dat ik wel héél veel bloed verloor en heb k de verloskundige gebeld.  Er bleek heel waarschijnlijk nog wat achter te zijn gebleven, maar ze wilden geen echo doen.. dit heb ik toen via de huisarts geregeld, maar het kon niet meer op diezelfde dag. Uiteindelijk kreeg ik vlak nadat ik alles had geregeld op de wc nog een heel erg grote prop en daarna zijn het bloeden en de kramp meteen afgenomen.  Een paar dagen later stopte het vloeien helemaal.  Lichamelijk vond ik het erg zwaar en ik ben er ook nog lang moe van geweest.

Nadat het vloeien gestopt was ben ik vrij snel weer aan het werk gegaan. Ik had 6 weken thuisgezeten (ik had toevallig 3 weken vakantie toen mn opa overleed en dirct daarna dat gedoe rondon de miskraam) en had mn werk in de tussentijd erg gemist.

We besloten om direct weer voor een kindje te gaan, maar er niet al te veel druk op te leggen... Dat ging/gaat ook niet want ik vind het nu allemaal veel te spannend om er ook écht de lol van in te zien.  Ronde 1 is niet gelukt en dat verwachtte ik al.  Mijn baarmoeder was nog steeds heel erg gevoelig en moest naar mijn idee nog herstellen. Tijdens mijn menstruatie ben ik ook veel meer verloren dan normaal.

Inmiddels zitten we in de tweede ronde. Ik voel me goed. Het voelt voor mij of alles al eeuwen geleden is gebeurd en ik richt me op de positieve dingen in mijn leven. Mijn dochter heeft me ook een soort oerkracht gegeven waardoor ik ook niet erg lang verdrietig kon blijven.  Ik geniet van mijn werk, mijn gezin en mijn familie.

Hopelijk mogen we gauw weer een zwangerschap aankondigen, maar ik heb geduld.  Een baby erbij lijkt me nog steeds heel erg leuk, maar de druk is er een beetje vanaf. Waar ik eerst heel erg het gevoel had dat ik zo snel mogelijk nog een kindje wilde, vind ik het nu ook goed zoals het is & zie ik wel wat er gebeurd.   Als deze ronde niet lukt nemen we eventjes pauze zodat mijn lijf nog wat beter kan herstellen en proberen we het daarna nog een keer.

Ik wil ook alle lieve bb-vriendinnetjes bedanken voor alle steun die ik heb gehad.  Het heeft me echt goed gedaan dat ik hier mn ei kwijt kon & vervolgens om al jullie lieve reacties te lezen.