De laatste keer...

morgenavond zal ik voor de allerlaatste keer mijn lieve opa kunnen zien.

hij ligt opgebaart in een uitvaartcentrum. Afgelopen vrijdagavond ben ik al even geweest en eigenlijk vond ik het wel fijn om hem zo even te zien. Hij zag er "goed" uit. Lang niet meer zo afschrikwekkend als in het ziekenhuis! Het heeft me rust gegeven, maar het was ook erg confronterend om hem in de kist te zien liggen.  Eigenlijk wilde ik morgen niet gaan, maar het is wel de allerlaatste keer dat ik hem kan zien en dat ik hem aan kan raken. Bah ik kijk er nu al tegenop. De begrafenis (dinsdag) komt nu ook ineens wel heel erg dichtbij en dan is alles ineens wel heel erg definitief.  Ik merk de laatste dagen ook dat ik onbewust toch steeds later naar bed ga zodat de dagen minder snel voorbij gaan. Maargoed, ik zal er toch doorheen moeten.  Hopelijk ziet opa er morgen nog net zo "goed" uit als vrijdag!