Echt aftellen nu..
3 nachten en de baby is er.
Disndagavond vertrek ik naar het ziekenhuis, woensdag zal ons mini mensje geboren worden.
Ik besef nog niet wat er gaat gebeuren. Iedereen vraagt of ik er klaar voor ben maar hoe kan je er klaar voor zijn als je niet weet wat je zal overkomen.
Ik heb een hele tijd niets meer geschreven, zo druk bezig geweest met inpakken, verhuizen, doopsuikers klaarmaken, kaartje ontwerpen, etc.etc.
Wel kan ik zeggen dat ik de perfecte zwangerschap gehad heb., Ik ben 3x in de week blijven sporten. Blijven fietsen, trappen op en af lopen, huishouden, boodschappen, alles was mogelijk. In totaal mijn 1e 3 maand 7 kilo bijgekomen en nu de laatste maanden nog eens 2, zelf de laatste week nog een kilootje bij. Mooi rond 10 kg.
We zitten sinds 2 weken in ons huisje. Dozen sleuren, uitpakken, ik heb me overdaan, heel wat buikpijnen later ben ik nu toch bekomen :)
Heel wat clichés komen de kop opsteken. Alles uitwassen, jee, de wasmachine heeft nog nOOit zoveel aangestaan, alles was ik uit. Alles was ik af. Alles ruim ik op. zo ben ik helemaal niet :D ho, nooit gedacht dat dit mij zou overkomen.
De laatste loodjes wegen écht het zwaarst. ook nooit gedacht, ik die zo fit en beweeglijk ben, dat dit mij zou overkomen. Ik slaap bijna niet en ben toch niet moe,.. enz enz de clichés dus.
Ook het twijfelen. Ben ik er wel klaar voor? Is dit wel wat ik wil? Ik wil mijn man niet delen (ja ondertussen zijn we verloofd :)) ik wil zo graag nog uitslapen, ik wil zo graag aan niemand moeten denken, ik wil zo graag gaan en staan waar ik wil..
MAAR
ik wil weten wat het is om iemand onvoorwaardelijk lief te hebben, om het wonder dat ik gemaakt heb te zien, te voelen te ruiken te kneden tot een super persoontje.
Laat het maar komen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
<3
reacties (0)