Update over Sien

Mijn man brengt inmiddels de meiden naar bed, met de belofte dat ik na het schrijven nog een kus kom geven. 

Mijn jongste dus: Sien van 9 jaar. Een regelrechte huilbaby, gevolgd door een peuter met een enorme behoefte aan autonomie, waarna ze een bijna onhandelbare kleuter werd. Thuis, althans. Maar ook dat ging voorbij, en vanaf groep 3 ging het best goed. Zowel thuis als op school. Het uitgebreide verhaal lees je in mijn blog 'gezien'. Maken we nu een sprongetje naar groep 5, waarin haar concentratie-problemen toch wel weer erg opvielen op school en we thuis steeds vaker te maken hadden met een meisje die alles wat haar niet zinde oploste door te slaan waarbij haar zus het vaak moest ontgelden. Een enorme behoefte aan autonomie, een sterk karakter, een slim werkend brein en het niet willen buigen voor wie dan ook. Dat vat het wel goed samen. 

De diagnosticering die we bij de kleuters zijn gestart, is opnieuw gestart en vorig jaar kregen we de diagnose ADHD. Was niet onverwachts. Ik heb zelf ADHD net als meerdere in mijn familie en we vonden veel herkenning in haar. Daarna is ze gestart met eerst coaching en daarna therapie. Waar ze bij de coaching vooral aan de slag ging met 'wie ben ik, wat vind ik fijn, wat vind ik moeilijk, waar ben ik goed in' op heel laagdrempelijke wijze, ging ze bij de therapie dieper in op 'wat is ADHD, waar loop ik tegenaan, wat helpt mij om met mijn ADHD om te gaan'. We hebben vooralsnog niet gesproken over medicatie en dat lijkt voor nu ook niet nodig. Coaching en therapie is ook afgerond, dus we zijn nu losgelaten. Ik merk nog niet heel veel veranderingen maar dat is ook niet wat je mag verwachten van een meisje van 9. Ze zit inmiddels in groep 6 en heeft een koptelefoon om minder afgeleid te worden tijdens het werken. Ook heeft ze een kaartje van de juf gekregen. Als ze even niet meer stil kan zitten geeft zit dit kaartje aan de juf en mag ze een rondje door de school lopen zonder dat ze iets hoeft uit te leggen. Dat werkt voor haar heel fijn, want ze vindt het moeilijk om iets te zeggen of uit te leggen. 'Woorden geven aan gevoelens en gedachten' was 1 van de doelen van de coaching. 

Op school zien ze dat ze harder werkt en meer af krijgt binnen de tijd. Ook hoeft ze niet alles af te maken omdat de juf ziet dat ze niet al die herhalingen nodig heeft. Ook hier een pienter meisje. Inmiddels gaat het concentreren en doorwerken op school zo goed, dat ze ook extra uitdaging aangeboden krijgt. Dit vindt ze erg leuk. Ook haar IQ-test was redelijk hoog, hoewel deze ook niet perse heel betrouwbaar was. Thuis vertelde ze dat de mevrouw bij elk antwoord zei, dat ze het goed had gedaan. Dus ze wilde weten of dat echt zo was en gaf expres verkeerd antwoord: 'en toen zei de mevrouw weer goed, dus wist ik zeker dat ze zomaar wat zei. Slim plannetje, he mama?' Mwah... :-D 

Nieuwsgierigheid typeert haar. 'Wat is dat? Waarom doen ze dat? Wat gebeurt er als het anders gaat?' 

Verder slaapt ze nog steeds niet best, maar gelukkig meestal wel de hele nacht door. En zo niet, dan komt ze even knuffelen dan weer terug naar haar eigen bed. Nachtenlange huilbuien zijn nu echt wel verleden tijd. Vooral het inslapen is moeilijk voor haar, zeker nu de klok weer op zomertijd staat. Deze tijd gebruikt ze bijna altijd melatonine om in slaap te kunnen vallen. 

Ze is ook van het overdrijven, zo sprak ze gisteren dat ze 'de komende 300 jaar echt niet in slaap kan vallen als ze niet in ons bed mag liggen'. Ik ben dan ook erg verheugd jullie te kunnen vertellen dat ze rond mijn bedtijd (tegen middernacht) heerlijk lag te slapen in haar eigen bedje. Een bed vol met knuffeldieren, voor de veligheid. Ook wilde ze pas gevulde eieren, omdat we spelletjes gingen doen. Toen de buurtkinderen kwamen, wilde ze toch liever buiten spelen ipv spelletjes. Rond 22.00 beledigt dat we geen spelletjes met gevulde eieren gingen doen. Op mijn belofte dat we dat morgen dan kunnen doen, zei ze: 'Wie zegt dat ik dan nog leef??" Enigszinds dramatisch, zeg maar :-). Of als ik moet plassen, maar ze heel dringends iets moet laten zien, en ik na 10 seconden turbo-plassen uit de WC kom: 'zo, hehe... dat duurde wel 5 jaaar!!'

Sien is gek op dieren. Honden, katten, reptielen, koeien... als het maar een dier is. Dieren praten niet en lijken je gewoon te begrijpen. Ze wil later dan ook boerin en paardenfokker worden, maar ook haar eigen molen hebben, en ze wil boeken schrijven. Ook dt is typisch onze Sien. Alles leuk vinden, overal enthousiast van worden, alles willen weten. Het zal geen toeval zijn dat ze kiest voor beroepen waarin je veelal zelfstandig werkt, zonder baas boven je en zonder werknemers. Sien doet de dingen namelijk heel graag op haar manier, en vindt het ontzettend lastig als iets 'anders moet'. Gaat ze bijv. samen met haar zus ijsjes kopen in de supermarkt pakt ze 2 pakken ijs waar haar grote zus uit moet kiezen. Wil haar zus uit het gehele assortiment kiezen komen ze zonder ijs terug en verwijt Sien dat 'niemand, ooit naar haar luistert als ze praat'. Dat mensen wel luisteren wat ze zegt, maar niet perse doen wat ze wilt is voor haar nog erg moeilijk. Een beroep waarin ze zelfstandig kan werken zonder mensen boven- en onder haar, lijkt mij dus perfect. 

Overigens denk ik dat ze ook een prima advocaat zal worden, aangezien ze overal wel een maas in de wet vindt. In mama's wet dan vooral. Zo kreeg ze met haar verjaardag een pop, dus een maand voor haar verjaardag wilde ze geen taakjes meer doen in huis, ze was immers met zwangerschapsverlof! 

Zo had ik pas iets nieuws gekookt en zoals te verwachten lusten ze het niet, zonder ook maar 1 hap genomen te hebben. Toen ik haar zei dat ze dat niet kon weten omdat ze niks had geproeft, sprak ze verbolgen: 'nou, ik heb m'n andere zintuigen toch ook nog!' Een waarheid al een koe ;-). 

Verder is het een heel lief, maar ook een beetje vreemd meisje, zeg ik altijd tegen haar. Ook haar 11-jarige zus verzucht soms: 'volwassen zijn lijkt me zo leuk, dan woon ik alleen en kan ik eindelijk beginnen aan een normaal leven!' 

Je moet hierbij voor je zien dat Sien een energie-uitbarsting heeft, waarbij ze rent en springt (ze doet aan freerunnen), oerkreten slaat en liedjes zingt waarbij ze zelf de teksten verzint die veelal over scheten gaan). Zo kan Sien ook uitroepen: 'oh mam, mijn lichaam ontploft gewoon van de energie!!'

Naast energiek en enthousiast is ze ook erg oplossingsgericht. Zo gaat mijn zus binnenkort trouwen en besloot ze op 'de baby' te willen gaan passen. Aangezien mijn zus al 2 volwassen kinderen heeft, komt er helemaal geen baby, dus ik vertel haar dat tante geen zin heeft in een baby: 'oh, dan geet ze die toch gewoon aan ons?'

Dat ik ook geen zin heb in een baby, is ook geen probleem: 'dan ga ik niet meer naar school en verschoon ik alle luiers wel!'

(Helaas heb k tweemaal ondervonden dat baby's iets meer verzorging nodig hebben dan af en toe een luier verschonen). 

Gelukkig heeft ze ook een flinke portie zelfkennis. Zo stond er in haar diagnostich verslag iets over haar 'vriendelijke karakter'. Toen ze dat las, riep ze verbaast uit: 'vinden ze dat echt?? 

Ze verzint ook de grappigste ezelsbruggetjes. We voeden onze kinderen christelijk op, en zo ging het pas over Sara. Ik vroeg haar met wie Sara getrouwd was. Na even nadenken, zegt ze: 'oh ja, daar heb ik een ezelsbruggetje van, dan denk ik aan een varken. Want van een varken kan je ham maken, dus Abra-HAM'. 

Als ras-echte ADHD'er is plannen niet haar sterkste kant. Zo zei ze pas, 5 minuten voordat ze naar school gingen dat we nog naar het bos moesten. Ik opper dat we dat woensdagmiddag, of het weekend wel kunnen doen. Zegt ze: 'nee, dat moet nu want ik moest blaadjes van de bomen meenemen voor de natuurles!' Gelukkig vonden we onderweg nog wat verregende, half weggerotte blaadjes, natuurlijker kan niet! Of ze zegt ze nodig moet gaan oefenen voor haar hardloopwedstrijd. Ik had er vaag iets over gehoord (ook ADHD he) dus ik vraag wanneer die is: 'vanmiddag!'

Nou, een heel relaas over mijn 9-jarige. Samengevat: eigenwijs, eigengereid, druk, chaotisch, gek op dieren, ontzettend knuffelig, houdt van woordgrapjes maar minder van tegenspraak, oplossingsgericht. Gewoon een heerlijk kind. Ook van haar zal ik nog een foto uploaden.