Na een waardeloze ronde: begonnen met een schimmelinfectie, amper sex op de goede momenten, eerste gesprek met ziekenhuis over te korte luteale fase en nog even ter afleiding een flinke voedselvergiftiging..
Dinsdag voelde ik me nog wel brak door vochttekort, in de loop van de dag weer beter en eind van de dag weer misselijk. M'n man ook ziek dus ach: buikgriepje erbij? Woensdagochtend opnieuw getest:
Shit weer negatief. Laat menstruatie dan maar doorkomen. Fijn lulteale fase langer, maar deze spanning ook niets.
Half uur later kijk ik er weer na, beetje verdrietig.. maar whaaaat... zie ik dat nou goed? Dat kan maar één ding betekenen toch?
Ik loop naar beneden en zie dat er een klusauto aankomt, zeg toch maar niet tegen m'n man.
Vervolgens zoon naar opvang gebracht en bij action nieuwe early test gekocht: Yess Positief! Totaal niet verwacht deze ronde, zondag zo vol menstruatiekrampen gezeten.. dinsdag kwam dat ook weer en nu dít nieuws?
Die keek me aan van wat is dit? En toen: Hij moet nog even oefenen, in augustus wordt hij grote broer, het is gelukt schat! En toen kwamen de tranen..
M'n man keek me met grote ogen aan, z'n mond viel open en hij wist even niets meer te zeggen.. Erna kwam ie me direct kussen: gefeliciteerd, hoe kan dat dan?
M'n man wil nog wel zaterdag een test doen: dan 14 dagen ná ovulatie ( afgelopen maandag was eigenlijk m'n NOD). Maar wauw.. waar mijn verwachtingen zo laag waren dit keer, waar ik mezelf al spuiten zag zetten om de luteale fase te verlengen (geen verstand van of dat ook nodig was geweest overigens hoor) krijg ik dan toch nog goede nieuws! Mijn huisarts zei over die luteale fase: alleen condoom is veiliger... één reactie van iemand op dit forum dat toch gelukt was zwanger te worden: en ik dacht: lucky you, jij bent waarschijnlijk een van die uitzonderingen..
Voor diegenen die nog wachten of nog niet gelukt is, ik duim voor jullie mee!
reacties (13)