Update en de laatste pil..

Hoi lieve meiden,
Inmiddels is mijn zoontje alweer een jaar oud. Na de eerste loodzware maanden waarbij een voeding 5 kwartier duurde en een uur en drie kwartier later weer de volgende..
Ging het allemaal steeds beter, we hebben een heerlijk, opgewekt mannetje en hij vind het prachtig alles te ontdekken, grapjes uit te halen en oefenen met lopen, klimmen, rommel maken, lekker kliederen en spelen met water.
Eten doet hij goed, ook genieten we allebei nog enorm van borstvoeding en voelt het heel speciaal dat ik dit al zolang mag en kan geven.

Tot zover even een korte update van mijn eerstgeborene..

En nu.. Nu heb ik vanavond m'n laatste pil genomen, ondertussen slik ik al enkele dagen foliumzuur.
En dan treedt toch de verwarring op en schiet er van alles door mijn hoofd.
Wil ik graag zwanger zijn, soms wel, soms ook niet..
Wil ik volgend jaar een tweede kindje, yes please..
OH en ik zou het zo graag iemand willen vertellen dat we er binnenkort weer voor willen gaan, maar wil ook geen verwachtingen scheppen..

Het plan: jup, een plan ja..
Komende maanden ontpillen, foliumzuur slikken en daar een gezonde spiegel van opbouwen, actiever gaan sporten om mijn lijf voor te bereiden op een nieuwe zwangerschap
Aangezien rubberen totaal niet aan ons besteed is kiezen we voor kalendermethode icm voor het zingen de kerk uit.
Voelt prettig om toch eerst even de hormonen uit m'n lijf te laten gaan.
En mocht het per ongeluk al eerder raak zijn, geen enkel probleem, welkom is een kleine sowieso, maar het voelt voor mij prettig om mijn lijf in hoede conditie te hebben vóór aanvang van een zwangerschap.
Ik heb ook geen flauw idee of ik überhaupt weer vruchtbaar ben aangezien ik pas één keer ongesteld ben geworden na mijn bevalling.

Wat ik wel enorm spannend vind is dat ik nu sowieso weer medisch ben. Uit onderzoek is gebleken dat ik bij een volgend kindje vergroot risico loop op vroegtijdig gebroken vliezen. Dat kan eerder zijn, maar ook later..
Ik merk dat ik al zenuwachtig raak, ook gezien mijn eerste bevalling van amper 2 uur. Wat als er wat gebeurt.. Moet ik 112 bellen,? Kan mijn man me wel tijdig steunen of een verloskundige? Wat als ik het alleen moet doen?, wat als m'n zoon dan nog thuis is?
Talloze vragen.. Ik weet dat het nog niet aan de orde is aangezien we nog niet actief aan het proberen zijn, laat staan dat er al een kindje is.. Maar zit er toch stevig mee in m'n hoofd. Overweeg zelfs een afspraak te maken met m'n vk om even m'n zorgen te kunnen delen.
Hopelijk kunnen zij mijn zorgen wegnemen zodat ik straks wat meer kan genieten van het zwanger worden..

Spannende tijden weer en hopelijk is het ons gegeven om redelijk ontspannen klaar te stomen voor baby nr2.

Reageren mag altijd, ik vond het iig fijn even m'n ei kwijt kunnen en hopelijk lukt het zo te slapen.
Liefs liselott