Week 36 bereikt

Eindelijk week 36 bereikt. Vorige week kregen we te hoten dat zoonlief zich in stuit had gedraaid. Dat verklaart ineens ook die ontzettende pijn van een paar weken geleden. Ik heb een hoge pijngrens maar toen was ik echt aan het huilen van de pijn. Overmmorgen weer naar de gynaecoloog. Ligt zoonlief dan nog in stuit, gaan we voor keizersnede. Ik wil echt geen spoedkeizersnede en ben ook echt op. Fysiek en mentaal ben ik helemaal klaar met zwanger zijn. De kaatste weken erg misselijk. Deze week ook veel overgeven (zelfs water blijft er dan niet meer in). Ik hoop dat er achter 1,5 week nog een plaatsje is voor de ks (als meneertje dan zichzelf nog niet heeft aangemeld). Gisterochtend werd ik wakker met rugweeen dus ik bkijf op mijn hoede. We zullen wel zien. Maar binnen dit en 2 weken ga ik zoonlief waarschijnlijk in mijn armen kunnen sluiten met de mooie gedachte dat ik nooit meer zwanger ga zijn. Ik kijk er naar uit