Borstvoeding loopt op zn einde door de stress
Vandaag is Hly 3 maanden oud. Ze doet het nu ontzettend goed en groeit als kool. Bij mij begint het besef nu te komen hoe ziek Hly wel was. Zelf kan ik niet heel veel spanning meer aan en lopen de tranen me snel over de wangen. Ook fysiek heeft de stress rond Hly gezondheid zn sporen achter gelaten. Ik heb mijn eerste grijze haar, heel mijn nek zit muiurvast. Kon hem vorige week bijna niet bewegen. Wat ik nog het ergst vind is dat mijn melkproductie enorm is afgenomen. Het constant kolven was zwaar (eerst kon ze het drinken aan de borst fysiek niet aan en in het ziekenhuis is ze het verleerd) maar als ik Hly zag smullen van mijn melk, deed me dat zoveel deugd. Zondag had ik 8,5 uur niet gekolfd, en er kwam 70cc melk uit. Ik wist wel dat het eraan zou komen, maar nu is het ineens wel erg snel. Ik troost me met de gedachte dat ik haar wel borstvoeding heb kunnen geven tijdens het ziekenhuis. Daar had ze de antistoffen echt nodig. voorlopig probeer ik nog zoveel mogelijk mamamelk te geven tot het echt te weinig is. Alweer een stukje loslaten en afscheid nemen
reacties (0)