Vandaag was ons 2e bezoekje aan de kindercardioloog. Het gaatje in Hly haar hart is niet gegroeid, maar ook niet gekrompen. Haar linkerhartkamer was wel vergroot. We hebben medicatie opgestart om haar hartje te ondersteunen. Vanavond heb ik deze voor het eerst gegeven. Wat voelt dat naar.. gelukkig is de cardioloog een heel lieve vrouw die alles rustig aanpakt en meevoelt met de situatie. Ze denkt dat het een operatie gaat worden, en gaat al een datum reserveren.. f*ck, wat is dit moeilijk. Af en toe springen de tranen me spontaan in de ogen, en heb ik zin om te huilen, en te blijven huilen. Maar dat gaat niet. Ookal weet Hly niets van de situatie, en zal ze dit allemaal niet onthouden, toch wil ik een voorbeeld voor haar zijn. Een voorbeeld dat ze moet blijven vechten, hoe moeilijk de situatie ook is. En vechtfn is wat we gaan doen, met zn 3en!
reacties (0)