Eerste weekje met onze knappe dochter

Hly is vandaag 8 dagen oud. Wat een intense 8 dagen waren dat.. het begonnde 2e met de bevalling. Om 7 uur ging ik het ziekenhuis binnen met een weeenstorm en 5cm ontsluiting. 45minuten later zaten we al op 9. Die gedroomde pijnstilling kon ik wel op mijn (op dat moment nog dikke) buik schrijven. Manlief steunde me ontzettend goed en om 08.32 uur konden we onze dochter in onze handen houden. Die dag heerlijk genoten met ons kersvers gezin. Savonds lieten we de trotse grootouders op bezoek komen. Zalig genieten op onze roze wolk. Vrijdag kwam de kinderarts langs om hly even na te kijken. Ze was volledig in orde maar had wel een klein ruisje op haar hartje. We mochten zondag naar huis maar dan moesten we wel maandag even langskomen om tenkijken of het ruisje er nog was. Het kon soms ook komen door de omschakeling van buik naar buiten. De dagen in het ziekenhuis vlogen voorbij en zondag mochten we eindelijk naar huis. Van donderdag tot zondag op een kamertje zitten was veel te lang voor mij. Thuis aangekomen was ik volledig verrast. Ons huis was prachtig versierd. Die avond ook heerlijk genoten van mijn kersvers gezinnetje. De volgende ochtend terug naar het ziekenhuis om nog eens naar het hartje te laten luisteren. De ruis was nog steeds aanwezig en we werden die middag doorgestuurd naar de kindercardioloog. Ik had sinds zondag de kraamtranen te pakken dus kon zoiezo al verl minder nuchter denken. Manlief had de gedachte dat het wel niks zou zijn. Bij de echo van hly haar hartje bleek er een gaatje van 6mm tussen haar hartkamers te zitten. We werden keihard van onze roze wolk gedonderd. In die 9 jaar dat we samen zijn, heb ik manlief nog nooit zien huilen, maar weten dat ons perfect meisje iets aan haar hart heeft, heeft hem ook genekt. We hebben gehuild, veel gehuild. Maandag en dinsdag liepen bij het minste beetje de tranen over onze ogen. Woensdag vonden we weer wat kracht om te vechten voor ons meisje. Zolang ze goed grooit, is er kans dat het gaatje vanzelf dicht groeit. Die kans is niet heel hoog, maar hij is er. We houden er de goede hoop in. Ondertussen is onze roze wolk terug op de voorgrond gekropen, en is die donderwolk enkel nog aanwezig op de achtergrond. Ook dit kunnen we aan!