Hoe deel je een huis?

Hoe deel je je eigen huis? ... met een ex partner

Is daar een how to van?

Nee

Ik vind het nogal wat, uit elkaar gaan heeft sowieso wat voeten in de aarde maar ook nog een huis delen vraagt meer.

De hoofdreden van deze opzet is dat de kinderen een vertrouwde plek hebben stel het zou goed lukken.

En dat lukt, op een aantal flinke ergernissen toe.

Op mezelf wonen. Heerlijk. Ik voel me best rijk zo op de dagen thuis. Ons eigen plekje, onze eigen regels. Geen commentaar.

Behalve als er de wissel van de wacht plaatsvindt. Ik krijg nog steeds kritiek over het ontbreken van boodschappen of de conditie van de reinheid van het laminaat.
Op de wisseldag loop ik op mn tenen. Hij ook denk ik want ik duld geen gezeik of getier tegen de kinderen.

Van seksuele aantrekkingskracht is al heel lang geen sprake meer, dat versimpeld de boel.
Hij is een veredelde part time huisgenoot en we gaan vriendschappelijk met elkaar om.
Op kamers maar dan heeel anders.

Die oude ergernissen. Flessen cola achter de bank, lege bierflessen verstopt in de tuin.
Stoort me. Ik drink niet.

Maar het ergste vind ik. Op de dagen dat ik er niet ben en anderen gebruik maken van mijn woning. Ik ben blij dat hij me helpt zodat ik kan werken, maar is mijn huis mijn huis of een ontmoetingsplek.

Ik ben huiverig dat een van zn vrienden dit weekend in mn moestuin gaat plassen.

De prijs is wat mij betreft hoog.

Ik wil ruimdenkend zijn maar ik ben gewoon niet zon vrije geest.

Hoe lang zou ik dit volhouden?

2014 x gelezen, 5

reacties (0)


  • mijn~meisje

    dit hoor je idd wel vaker, iets als bird nesting ofzo? Vaak gaat het goed tot dan een van de twee een andere partner krijgt, tenminste dat is wat ik lees. Maar wel heel mooi dat jullie de kinderen zo voorop willen stellen en jullie eigen belang achterop. Hopelijk vind je snel een ritme waar je beide goed mee kan leven!

  • mamaDDD

    Ik ben ergens anders gaan wonen toen mijn middelste 6 maanden was.. Geen haar op mijn lijf dat eraan dacht om bij die vent te blijven wonen. Ook niet voor de kinderen. Er heerste dan ook zo een negativiteit..

    Als je het inderdaad positief kunt benaderen, vind ik het heel chapeau, maar zelf zou ik het nooit niet gedaan hebben...

  • MamaVanJR

    Slapen jullie ook in t zelfde huis of dat niet ?

    Mijn ex komt ook in mijn huis als ik werk, geeft de kinderen te eten, stopt ze in bad en in bed en wacht tot ik terug kom. Dan gaat hij weer weg.

    Laatst betrapte ik hem er op dat hij een vriend ( wel een bekende maar toch ) had uitgenodigd in mijn huis. Daar was ik ook niet van gediend. Hij vond dat Maar gek, want tenslotte kende ik die vriend toch gewoon.. dus waar had ik het over.

    Hem toch wel goed wijs gemaakt dat ik het niet wil hebben.. Helaas kan ik niet checken of ie zich er aanhoud.

    Voor mijzelf hou ik heel erg in de gaten of ik mijzelf nog veilig voel als hij bij mij in huis is en hoe t met de kindjes gaat.

    Elke avond als ik thuis kom zie ik dat hij de kindjes met liefde in bed heeft gestopt, en de oudste vertelt altijd dat hij het leuk heeft gehad. Dat vind ik ook echt waardevol dus ik wil mij eigen op dat gebied wel wegcijferen omdat mijn kinderen het fijn hebben en wie kan nu beter voor ze zorgen als ik er niet ben, dan hun eigen papa...

    Maar wat ik al zei, daarna vertrekt hij weer.

  • Lijsterbes

    Ik herken die waardevolle momenten, mijn oudste kinderen vinden het ook heel leuk. Ik ben om 2 of 3 u snachts thuis van werk, dus iemand dan wegsturen gaat me te ver. Ik slaap dan in het logeerbed. Hij brengt dan sochtends ook de oudsten naar school. Uiteindelijk gaat hij in het huis naast ons wonen.. maar omdat hij wat meer dagen (ik werk 3) in dit huis verblijft mag hij zich ook thuis voelen en eventueel een vriend uitnodigen. Maar hoop niet dat ik er grijs van word

  • MamaVanJR

    Oké ja precies. Ik ben half 11 thuis dus dat is anders.

    Verder denk ik gewoon dat je jullie veiligheid moet waarborgen en niet radicaal over je grenzen laten gaan maar dat doe je denk ik ook niet.

    Succes! Het is echt niet altijd even makkelijk..

  • Djae

    Ik zou niet weten hoe, maar wil je wel veel sterkte wensen en ik heb er serieus bewondering voor❤️

  • Lijsterbes

    Bedankt

  • Assiral

    Hmm ik zou het nooit doen. De kinderen vinden het dan juist misschien verwarrend? Papa en mama wonen nog wel samen maar zijn niet samen? Kan je man niet opzoek gaan naar een tijdelijk onderkomen? Zo dat jij met de kinderen op jullie plekje kunnen blijven?

  • Lijsterbes

    De oudste van 5 hebben we uitgelegd dat stief papa en ik niet meer samen kunnen wonen en hijzelf kon verwoorden dan is het hier rustiger thuis. Hij vindt het wel heel leuk als hij bij hun is die paar dagen. Duidelijk eem verbeterde verhouding.

    Voor onze dochter van 3 is het verwarrender. Uitleggen is nog moeilijk en vaak zeggen we dat de een moet werken de ander dan thuis is en dat papa nu bij opa en oma slaapt.

    Voor de baby is het vooral fijn dat hij door vaste personen wordt verzorgd en geliefkoosd bij zn eigen vertrouwde geurtjes en geluiden.

    Het was nl. Dat we info hebben opgezocht hoe er op dit moment tegen co ouderschap wordt aangekeken en vooral het wisselen van huizen kan voor de jongsten lastig zijn. Het blijft tasten in het duister.

  • Tuuter81

    Ik heb zo twee jaar met mijn ex gewoond. Het huis gekocht op het toppunt van de huizenmarkt en we gingen uit elkaar toen de zeepbel knapte en de markt ineen stortte. Dit hield in dat wij met een enorme restschuld achterbleven. Door nog twee jaar samen te wonen, konden we sparen en zo de ergste klap opvangen. Ik moet erbij zeggen dat er godzijdank geen kinderen in het spel waren. Hierdoor was het denk ik wel een stuk makkelijker dan de situatie waarin jij verkeert. Ik had steeds het mantra "Het kan makkelijk en het kan moeilijk. Waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan." Dus ik besloot mijn ergernissen opzij te zetten en vooral mijn eigen pad te bewandelen.

    Ik wens je veel sterkte en succes. Ik weet dat het heel pittig kan zijn. Als je het weer moeilijk hebt, blog je er maar weer flink op los. Onthoud dat deze situatie van tijdelijke aard is en dus voorbijgaat. You go girl!

  • Lijsterbes

    Zo knap! Ik probeer ook makkelijk te denken. En inderdaad het zal tijdelijk zijn

  • 4mommy

    Ik vind het al knap hoe je het nu doet. Mijn idee zou het niet zijn. Maar goed, ik denk dat je dit niet lang gaat volhouden...

  • Lijsterbes

    Een jaar wil ik halen, dan is mn zoon anderhalf

  • 4mommy

    Nou dan wens ik je heel veel succes. Ik zou het niet weten hoe je dit zou moeten volhouden..

  • Lijsterbes

    Dankje

  • 4mommy

    Ik heb wel bewondering , respect voor.je dat je dit doet. Alleen het lijkt.mij een onmogelijke situatie. Maar.misschjen kan jij het wel. Ik kan je.alleen zeggen maak goeie afspraken met elkaar

  • Samantha30

    Niet denk ik....er gaan toch ergenissen komen. En wat als 1 van de 2 iemand tegen komt...hoe gaat dat dan?

  • Lijsterbes

    Dat is een heel goeie, geen idee