Hoe deel je je eigen huis? ... met een ex partner
Is daar een how to van?
Nee
Ik vind het nogal wat, uit elkaar gaan heeft sowieso wat voeten in de aarde maar ook nog een huis delen vraagt meer.
De hoofdreden van deze opzet is dat de kinderen een vertrouwde plek hebben stel het zou goed lukken.
En dat lukt, op een aantal flinke ergernissen toe.
Op mezelf wonen. Heerlijk. Ik voel me best rijk zo op de dagen thuis. Ons eigen plekje, onze eigen regels. Geen commentaar.
Behalve als er de wissel van de wacht plaatsvindt. Ik krijg nog steeds kritiek over het ontbreken van boodschappen of de conditie van de reinheid van het laminaat.
Op de wisseldag loop ik op mn tenen. Hij ook denk ik want ik duld geen gezeik of getier tegen de kinderen.
Van seksuele aantrekkingskracht is al heel lang geen sprake meer, dat versimpeld de boel.
Hij is een veredelde part time huisgenoot en we gaan vriendschappelijk met elkaar om.
Op kamers maar dan heeel anders.
Die oude ergernissen. Flessen cola achter de bank, lege bierflessen verstopt in de tuin.
Stoort me. Ik drink niet.
Maar het ergste vind ik. Op de dagen dat ik er niet ben en anderen gebruik maken van mijn woning. Ik ben blij dat hij me helpt zodat ik kan werken, maar is mijn huis mijn huis of een ontmoetingsplek.
Ik ben huiverig dat een van zn vrienden dit weekend in mn moestuin gaat plassen.
De prijs is wat mij betreft hoog.
Ik wil ruimdenkend zijn maar ik ben gewoon niet zon vrije geest.
Hoe lang zou ik dit volhouden?
reacties (0)