Ongeveer een jaar geleden schreef ik een blog over onze zoon van ondertussen 7 jaar waar de kinderpsycholoog een vermoeden van ASS had geuit. Nu bijna een jaar later kan hij eindelijk terecht bij een gespecialiseerd centrum waar ze hem verder uitgebreid zullen testen en kijken of die diagnose klopt. Voor mij is het misschien niet zozeer de diagnose die voor mij belangrijk is, maar wel de 'bevestiging' dat hij zich niet ontwikkelt zoals zou 'moeten'. Ik weet wel elk kind is uniek, maar zijn gedrag maakt het hier thuis wel vaak erg moeilijk (woedeuitbarstingen, compleet onbereikbaar zijn, zijn zussen uit het niets pijn doen,...) en ik loop hier nog steeds op mijn tandvlees alhoewel dat ik zelf ondertussen bij een psycholoog loop en de diagnose chronische hyperventilatie/spasmofilie heb gekregen en hier hard aan het werken ben.
Ik hoop dat we eindelijk wat meer inzicht zullen krijgen in zijn ontwikkeling en ook de gepaste hulpt kunnen krijgen die we nodig hebben. De psycholoog stelde voor om ons al op de wachtlijst voor thuisbegeleiding te zetten, zodat er hier iemand ons kan komen opvolgen, maar mijn man ziet dat niet zo zitten en begrijpt niet hoe dat kan helpen omdat onze kinderen altijd heel anders zijn als er iemand 'vreemd' op bezoek komt en ze dus nog niet zullen zien hoe de situatie hier is. Ik wacht nog even af en zal er nog eens goed over praten met mijn man, want hulp, in wat voor vorm dan ook, is echt nodig voor mij.
reacties (1)