Meiden, het is weer mis!!!
Nog vol ongeloof schrijf ik deze blog. Ons kleintje leeft niet meer!
Vrijdagochtend 9 september stapte wij positief de deur uit. We hadden beiden een goed gevoel en stonden te popelen om ons kleintje weer te mogen zien. Eenmaal in het ziekenhuis moesten wij nog even wachten, maar al snel riep een aardige mevrouw ons. Het was een andere kamer en een andere persoon die de echo zou doen, omdat wij een termijnecho kregen. Het was een grote kamer, vol mooi aparatuur, dus ik vond het spannend. We keken eerst via de buik en gelijk zagen we ons kleintje. Die aardige vrouw zei zelfs: ah daar is jullie kleintje. Het was een iets wazig beeld en mevrouw drukte dus nog iets harder op mijn buik. Ze wilde toch even een inwendige echo maken....geen probleem. Daar zagen we ons kleintje weer....maar opnieuw niet heel scherp. We zagen armpjes, beentjes....maar waar was dat knipperlichtje??!! Mijn hand ging al voor mijn mond, werd mijn angst werkelijkheid? Net toen ik wilde vragen of ze een hartje zag kloppen zei ze: ik heb helaas slecht nieuws...het hartje klopt niet meer! Mijn wereld stortte opnieuw in en ik was ontroostbaar. Daar lag ons kleintje 18mm incl armpjes en beentjes, maar weer een gestopt hartje.
Met onze 1ste miskraam nog op mijn netvlies gebrand is miskraam 2 een feit. Ik kan het amper geloven en kan alleen maar huilen. Weer donderen ze ons van die roze wolk...en waarom??
Geen buikpijn, krampen of bloedvlies en een goed gevoel over deze zwangerschap.... maar toch foute boel. Donderdag krijg ik een curretage en daarna...daarna moeten we gewoon weer verder. Het is heel hard en ik begrijp niet waarom ons dit opnieuw moet overkomen.
Ik wil jullie allemaal succes wensen! Een kindje krijgen is een heel groot wonder.
Veel liefs
reacties (0)