Zorgen
Dag allemaal,
Ik ben een beetje radeloos aan het worden.
Onze zoon is afgelopen 6 januari begonnen met de basisschool.
Een nieuwe lunch trommel en beker, nieuwe dino tas en vol goede moed ging ons mannetje heen.
De eerste 2 dagen gingen prima, wel was hij wat moe, maar hij had het leuk.
Helaas had hij de eerste dagen wel plas ongelukjes en gaf juf aan dat hij echt moest leren zijn eigen laarzen aan te doen.
Bij thuiskomst werden de timberlands laarzen weg gestopt want die gaan niet meer aan.
Op donderdag werd het al minder en vroeg hij of hij niet bij mij en zusje mocht blijven.
De week daarop lag hij s middags huilend op de bank, bek af, dat hij niet naar school meer wou.
Besloten om hem thuis te houden. De volgende ochtend kwam juf gelijk bij mij dat ik een goede beslissing had genomen want hij was enorm dwars geweest.
Opeens kwam ook de brood trommel gevuld terug. En ook het broodje eten sloeg hij over. De warme maaltijd gaat moeizaam met wat hapjes
Zelfs de pizza en patat paait hem niet.
Nu is ons mannetje altijd al temperament vol en houdt hij van ritmes. Veranderingen is niet zijn sterke kant.
Wel kan hij als ik zeg, kom we gaan naar opa en oma zo mee, maar als bijvoorbeeld eerst buiten wordt gespeeld en dan pas de kring gesprek raakt hij van slag.
Daarnaast zijn er 2 kindjes die hij kent van de opvang en trekt hij naar toe.
Als die kindjes met andere kindjes gaan spelen is hij uit het veld geslagen en zegt hij alleen te gaan spelen.
Als ik vraag waarom hij niet met een ander kindje gaat spelen is het antwoord standaard; andere kindjes zijn stom. Of die kindjes vinden mij niet lief mama
Nu komt de juf eigenlijk dagelijks mij vertellen tussen neus in lippen door dat hij weer dwars was en standaard zijn hakken in het zand zet.
Werkjes maken vindt hij stom.
Ik voel me de laatste tijd echt falen. Al zijn boosheid en opstandigheid komt toch ergens weg.
Hij denkt zo slecht over zich zelf en ik probeer hem juist te vertellen dat hij goed is zoals hij is, maar wel lief voor anderen moet zijn.
Hij is nog maar 4 jaar ben ik ben zo bang door zijn boosheid andere kinderen afschrikt en straks buiten de boot valt.
Ook thuis is het vaak schreeuwen en huilen. Als ik nee zeg kan hij echt uitbarsten.
En ik snap dat kleuters grenzen opzoeken maar dit is soms buiten proportie.
Zijn woede uitzich in mij slaan, schreeuwen, grote mond en het is zelfs al zo geweest dat hij zijn 3 maanden oude zusje wou slaan.
Terwijl hij zijn zusje zo lief vindt en als hij niet boos is dan is hij echt een geweldige broer die kusjes geeft in overvloed en knuffels.
I know, lang verhaal maar ik weet even niet meer wat ik met zijn gedrag aan moet.
Ooit spraken ze op het CB dat Twan misschien onder het autisme spectrum valt, maar sociaal is hij inprincipe voordat hij naar school ging wel.
Misschien moet ik toch eens met hem naar de huisarts, maar het vragen om hulp voelt voor mij echt als falen. Dan heb ik ergens steken laten vallen of iets niet gezien.
Graag hoor ik of jullie dingen herkennen en wat jullie hebben gedaan.
reacties (14)