Twan 8 weken en eenzaam

Hallo hallo,

Twan is vandaag alweer 8 weken. En wat is mijn leven ten goede veranderd!
Hij doet het allemaal heel goed. Hij is 1.5 kilo gegroeid sinds de geboorte en slaapt al 6 uurtjes 's nachts door.
Helaas maakt mijn man het leven niet echt makkelijker.
Twan is een wakkere baby en hierdoor is het 's avonds vaak veel huilen. Dit komt met name omdat hij oververmoeid is en dan niet de slaap kan vatten.
Mijn man kan niet goed over het gehuil van de kleine.
Zijn humeur daalt dan tot beneden het vriespunt en dat lijd tot schelden en vloeken op Twan en mij, met zelfs het hoogtepunt van schoppen tegen de kinderwagen waar Twan in lag.
Omdat ik het graag nog een beetje gezellig in huis wil hebben doe ik alles wat met Twan te maken heeft.
's nachts de fles klaar maken, het badderen, 7 van de 8 flesjes word door mij gegeven en het troosten.
Wel geeft dit mij het gevoel dat ik er heel alleen voor sta, want ook ik heb wel eens dat ik er door heen zit als Twan veel last heeft van krampen en daardoor ontroostbaar is.
Ik probeer mijn man wel de verzorging van Twan wat op te dringen, maar hij geeft ook gewoon aan er geen behoefte aan te hebben.
Mijn man zegt dat dit gedrag komt van de heftige bevalling. Hij dacht mij en Twan kwijt te raken.
Hij heeft inmiddels wel hulp gevraagd bij de huisarts maar dit schiet voor geen meter op.
Wel is laatst de maatschappelijk werker langs geweest voor mij, die heeft toen wel een gesprek aan gegaan met ons beide, maar dan zegt hij doodleuk dat hij wel uit bed gaat en mij overal mee helpt.
Dan is er Veronique er ook nog. Ze komt om het weekend maar de laatste tijd zijn die weekenden een hel. Ze is stikjaloers op Twan.
En vraagt veel negatieve aandacht en is erg opstandig naar mijn man. Hierdoor komen er in die weekenden veel spanningen in huis en zorgt bij mij ervoor dat ik er al tegen op zie dat ze komt.
Ik durf Twan op het moment amper alleen te laten bij me man, en hierdoor ben ik soms dood op, maar kan geen slaap in halen.
Ik heb opeens me twijfels over het feit of het echt wel door de bevalling komt. Toen Veronique 6 maanden was is hij bij zijn ex weg gegaan, misschien gedroeg hij zich toen ook wel zo.
Ik ben bang dat hij Twan gewoon niet leuk vind en dat hij een toneelspel speelt omdat de wereld dit verwacht.
Hij zegt wel dat hij een fles 's nachts wil klaar maken, maar dan moet ik hem vragen om van bed te gaan. Maar ik vertik dat. Hij kan toch wel van zelf het bed uit gaan in het weekend om zijn zoon te voeden.
Er is ook niemand die mij vraagt. Je doet het gewoon omdat het moet. Niemand vind de gebroken nachten leuk.
Gelukkig gaat het wel heel goed met Twan. Hij is een tevreden mannetje die gewoon veel wakker is.
Hij maakt het gelukkig allemaal waard om door te gaan.

Wel vind ik het gewoon jammer dat mijn droom beeld van samen je kind verzorgen niet voor mij op gaat.
Laatst praatte mijn man over een 2de kind van ons samen, maar daar moet ik nog heel lang over nadenken wan't op het moment voel ik me een alleen staande moeder.
Wel 1 die mega veel van der mooie baby houd.

Sorry voor het geklaag maar moest het even kwijt.
Ciao
Lianne