Zwanger zijn?

Wat is dat toch? Het zwanger zijn, waarom blijft het toch altijd bijzonder? Ik heb echt geen leuke zwangerschappen, afschuwelijk misselijk altijd, 9 maanden ziekenhuis in en uit voor de bloeddruk en laatste keer ook nog diabetes erbij. En dan die Eerste maanden, de hormonen gieren door je lijf, je emoties een achtbaan, de slapeloze nachten, de onrustige huiluurtjes (uren) in de avond. Het is allemaal best wat en echt het is meer dan prima zo met 2 stoere jongen en 2 prinsesjes, alles in mij zegt dat het helemaal goed is en ik ook echt geen wens heb voor een vijfde, maar mijn kriebels om zwanger te zijn stoppen maar niet, ik word er niet goed van. Mijn verstand zegt dat het meer dan goed is, maar dat stomme gevoel zo nu en dan. Desondanks ga ik dit keer wel echt voor mn verstand, want deze gevoelens gaan ook niet weg naar een 5e of 6e.. We hebben een prachtige weg afgelegd, 4 stuk voor stuk bijzondere zwangerschappen en bevallingen. Ondanks die gevoelens die heel soms de kop opsteken geniet ik van deze 4 kindjes en het is goed zo! En ja ooit schreef ik ook zo'n verhaal na de derde, maar dit is echt anders, want ik voel me helemaal compleet met ons prachtige gezin!
Onze kleine meid is net 4 maanden geweest en wat is het een schatje! Een heus lachebekje, die altijd straalt! Ook pit ontbreekt niet bij deze beauty en het is een kleine wildebrasje, vol energie! We genieten volop!