Zoontje 7 maand weer veel wakker in de nacht.

Sorry ik heb ook een vraagje over het slapen..
Mijn zoontje slaapt sinds een week weer (heel) slecht in de nacht.
Net zoals nu op dit moment dus..
Al heel de week word hij tussen 01:00-02:00 huilend wakker,, probeer dan zijn tutje te geven
wat ik anders ook doe, maar dat wil dus niet meer helpen..hij blijft echt huilen maar echt ook nog op zo een zielige manier.
Ik haal hem uit zijn bedje en hou hem vast, slaapt gelijk verder.
Na een half uurtje probeer ik hem zo zachtjes mogelijk terug in bed te leggen..
En ja je kan het al raden.. gelijk wakker. Paar keer zijn tutje terug gegeven wil weer niet helpen.
Pak hem weer bij mij, nog geen minuut verder en slaapt weer op mijn arm.
Vind het echt niet erg om hem bij mij te houden, maar zo kan hij toch niet goed slapen en ikzelf ook niet echt (maar dat vind ik nog niet het ergste)
Een tijdje terug ging het echt zoveel beter. Zijn slaapjes overdag zijn wel wat langer dan anders nu, maar dat lijkt me dan ook wel normaal als hij snachts zo slecht slaapt.
Vind ook dat hij wel wat onrustig is, de eerste 10 min als hij in slaap is.. Zoals juist ook hij slaapt wel bij mij maar toch is hij nog zowat met zijn handjes aan het friemelen of trekt hij soms een
pruil lipje.

Mijn vriend vind het geen goed idee dat ik hem bij mij pak in de nacht voor te slapen en vind ook dat ik hem te snel uit zijn bedje haal.
Hij is 'bang' dat het alleen nog maar moeilijker gaat worden zo of dat hij altijd bij mij wilt slapen..
Maar echt de manier waarop hij huilt is zo anders dan anders ofso. Weet niet hoe ik het moet uitleggen.
(Voor mij lijkt het of hij wat gedroomd heeft en dan echt wilt geknuffeld worden)
Maar dat kan natuurlijk niet al een hele week rond het zelfde tijdstip..)
Mijn vriend heeft nachtpost, dus hij ging het proberen dit weekend...🙄
Hij heeft hem wat langer laten huilen/jammeren (heeft niks geholpen) want uiteindelijk is hij wel overstuur geraakt dat hij een flesje heeft gemaakt..
Ging met gemak op maar zelfs daarna ging het slapen moeilijk.
En ook weer 3 à 4 x wakker in de nacht.
Ik zelf kan dat niet, mijn hart breekt dan echt. Dus nu ligt hij weer lekker bij me..
Maar heb natuurlijk ook liever dat hij in bed ligt, ligt dan beter, kan zich eens uitstrekken, zich omdraaien..

Is dit misschien een sprongetje of een fase? Iemand tips?

809 x gelezen, 1

In Baby

reacties (4)


  • Mykha

    Met 7 maanden ontwikkelen ze verlatingsangst. Tijdens deze sprong leren ze dat ouders op lange afstand kunnen zijn, wat heel beangstigend kan zijn. Ons zoontje verloor ons toen niet uit het oog. Het is nu juist belangrijk dat je laat merken dat je er wél nog bent. Ben je buiten beeld en hij huilt, inderdaad jezelf snel laten zien en troosten. Zo komt hij het snelste door deze fase heen en leert hij dat hij veilig is. Duurde hier een week ongeveer, maar sommige kindjes blijven wat langer last hebben van deze sprong. Je doet het goed hoor!

  • Momtini

    Dit soort fases had onze jongste vooral als ze in een sprongetje zat . Ook begon de verlatingsangst , vreselijk lastig en sneu . Kon de kamer niet normaal uitlopen maar echt als een ninja! Maar ook snachts veel wakker , om t uur ... Wij hebben ervoor gekozen om altijd te troosten in haar eigen bed en als dat niet helpt eruit halen en dan knuffelen tegen je aan . Als ze dan weer bijna in slaap viel dan legde we haar weer terug , zodat het in slaap vallen niet door ons toedoen kwam maar stukje zelfstandig

  • Jojo91

    Ik denk zeker dat het een fase is en erbij hoort. Dit is zelfs vandaag(afgelopen 24uur) al het 3e topic/blog met een soortgelijke vraag over een kindje van 7mnd en regelmatig wakker worden

    Mijn zoontje wordt ook nog regelmatig wakker snachts. Ik maak het mezelf zo makkelijk mogelijk door samen te slapen met hem. Zo krijgen we allebei de meeste slaap.

  • Vlindermoeder

    Dat ik op dit moment wakker ben heeft gelukkig niets met onze dochter te maken, maar ik herken het. Rond een maand of 8 begon bij onze dochter de fase van verlatingsangst. Wij nemen haar overigens wel tussenin. In zo'n periode had ze ons gewoon nodig en ze sliep vanzelf weer een nacht door in haar eigen bed. Ik vond dat een hele pittige fase overigens. Normaal ook echt een papa's meisje, maar mijn man mocht haar na het douchen niet eens afdrogen. Het was mama, mama, mama