'Daar liggen we dan. Twee dagen beweeg jij minder en zachter. Net om 18.30 controle bij de verloskundige en doorgestuurd voor een CTG. Ik denk dat het wel goed met je gaat, maar voor de zekerheid. Even snel naar huis om mijn spullen te pakken, je broer was het er niet mee eens. Mama is 's avonds thuis. Papa is bij je broer gebleven, die moet zo naar bed. Ik lig nu met aan de CTG, het is 20.10, we zullen wel merken hoe lang het gaat duren.
20.30: Mijn bloeddruk is wat verhoogd. Net bij de verloskundige was hij prima. Nu lig ik ook aan de automatische bloeddrukmeter, die elke vijf minuten een meting doet.
De CTG ziet er tot nu toe netjes uit.'
Best gek om alleen naar het ziekenhuis te gaan. De vorige keer was mijn man er elke keer bij. Maarja, de kleine moest nog naar bed gebracht worden. En hij is gewend dat mama en papa dat doen. Waarschijnlijk is het toch vals alarm. Maar toch, het voelt best eenzaam. Maar wel prettig om te weten dat mijn zoontje gewoon rustig thuis is met mijn man.
We zullen wel weer zien hoe het gaat lopen. Hopelijk zijn de volgende bloeddruk metingen wel goed, al krijg ik echt de stress van het in het ziekenhuis zijn. Er kleven wat nare herinneringen aan. Nog even en ik kan vast weer naar huis!
* 21:20: Weer op naar huis! Mijn bloeddruk bleef wat hoog, maar nog wel binnen de grenzen. De CTG was mooi, jij was heerlijk actief. En de echo zag er ook goed uit. Ik ben blij dat het goed met je gaat!
reacties (13)