35 weken zwanger

Vandaag ben ik 35 weken zwanger. Wat ben ik trots dat mijn lijf dit weer gelukt is. Mijn eerste twee zwangerschappen werden helaas miskramen, met vijf en acht weken. Met acht weken nadat we een mooi sterk hartje hadden zien kloppen. Van beiden miskramen heb ik nog steeds verdriet, maar gelukkig heb ik het wel een plekje kunnen geven.
Mijn derde zwangerschap ging gelukkig stukken beter. Ondertussen heb ik een gezond zoontje van bijna twee jaar.
Het eerste gedeelte van de zwangerschap verliep volgens het boekje. Maar vanaf 28 weken ging mijn bloeddruk omhoog en vanaf 32 weken werd ik om die reden medisch. Ziekenhuis in, ziekenhuis uit. Meerdere opnames gehad om medicatie in te stellen en te verhogen. Veel extra ctg's en twee keer per week bloeddruk metingen. En bijna elke keer weer een andere gynaecoloog. Met 39 weken ingeleid.
Ik ben zo blij dat ik nu (nog) geen hoge bloeddruk heb. Wat een verschil om bij de verloskundige te zijn. De bespreking van het geboorteplan gaf geen problemen. In het ziekenhuis wel, maar nu lijkt een beetje afwijken van de standaard geen probleem te zijn. Een ware opluchting. Mijn vertrouwen in zorgverleners komt langzaam terug. Belangrijk voor de bevalling. Ik hoop zo dat ik niet medisch word. Ook de verloskundige vertelde dat ze het vaak terug hoort dat vrouwen bij een vorige medische bevalling een nare ervaring hebben wat betreft eigen keus in het ziekenhuis. Dat je aangeeft dat je iets niet wilt en het toch wordt gedaan. En niet omdat het zo medisch noodzakelijk was op dat moment. Dat de verloskundige dat erkent geeft al hoop op een ander soort bevalling deze keer.
Deze zwangerschap had ik al vroeg voorweeën, daarom ben ik extra trots op mijn lijf dat ik alweer 35 weken zwanger ben. Het is ook niet niks voor mijn lijf, zwanger en de zorg voor een dreumes.
Vandaag heb ik voor het eerst prenataal gekolfd, 6 ml. Het was even wennen met de nieuwe kolf, deze is veel fijner dan de vorige. Een zacht schild past mij beter. Dat wordt nog wat vaker kolven, zodat ik een klein voorraadje heb. Kunstvoeding halen we dan niet voor de zekerheid in huis. Overigens heb ik overleg gehad met een lactatiekundige over het prenataal kolven op dit termijn. Ik geef mijn zoontje ook borstvoeding, dus ze gaf niet het standaard advies om te wachten tot 37 weken. Kwam mooi uit, deze week heeft mijn man nog vakantie.
En zo kan ik wel door blijven typen, maar het is wel lang zat zo ;)
Deze zwangerschap is zwaar, maar dat komt vooral doordat ik weinig rust krijg. De zwangerschap zelf loopt voorspoedig, een hele opluchting.
Vrijdag de groeiecho, ik verwacht geen problemen en kijk er vooral naar uit om te kunnen gluren. We kijken uit naar de komst van ons zoontje.