Ten eerste wil ik jullie bedanken voor jullie reacties en het meedenken.
Wat stonden wij voor een lastige keuze. Een keuze waar voor mijn gevoel beide uitkomsten niet ideaal waren, een keuze voor een toekomst die nog zo onduidelijk is.
Ik heb veel gehad aan jullie kritische vragen en ervaringen.
Veel gesprekken zijn er gevoerd, met mijn man en met twee goede vriendinnen. Mijn vriendinnen gaven ook goede inzichten en ik ken ze beiden al vanaf de basisschool, dus mij kennen ze ondertussen ook al aardig :)
Ondertussen zijn er wat zaken veranderd. 'Emmy' heeft een nieuwe voogd. Mijn zus mag Emmy weer af en toe thuis zonder begeleiding ontvangen. Wat ook betekent dat ze haar vaker dan om de week een uurtje kan zien. Zo was ze bijvoorbeeld met Kerst bij mijn zus. Wat fijn dat dat weer kan.
Mijn moeder (dus oma) ziet haar kans schoon en is bezig met een brief opstellen om 'Emmy' af en toe op te kunnen halen om oma dingen samen te kunnen doen.
Al dat goeds wat gaande is wil ik niet tussen gaan zitten.
Ook denkt mijn man niet meer dan twee kinderen in huis te willen. En mijn wens voor nog een zwangerschap en kindje is zo groot.
Ook voelt het niet goed om haar uit een huis te halen dat ondertussen haar thuis is. Ze heeft al drie huizen (en gezinnen) in vier jaar tijd gehad, voor de hechting niet gezond lijkt mij.
Er waren nog meer overwegingen waarom wel/niet, maar dat zijn er te veel om op te noemen.
Wanneer het duidelijker is wat de rol van mijn zus en oma gaan zijn, zouden we nog kunnen overwegen om één keer in de zoveel tijd een logeerweekend te houden.
En als ze toch weer naar een ander pleeggezin moet, houden we in gedachten dat ze mogelijk bij ons terecht kan. Dat ligt aan de situatie dan natuurlijk, maar die optie houden we open. Want van pleeggezin naar pleeggezin is toch echt iets wat we willen voorkomen.
reacties (18)