De eerste keer ongesteld na de bevalling

Ik werd na mijn eerste ook na een jaar weer ongesteld. Ik wilde direct gaan voor de tweede maar hoewel mijn cyclus mooi regelmatig was werd ik niet zwanger (4 rondes). Mijn luteale fase was tijdens de borstvoeding te kort (6 dagen). Pas toen ik af ging bouwen (gedwongen wegens aankomende operatie) normaliseerde mijn cyclus zich. Direct na de operatie zwanger.

Later gelezen dat het vaker voorkomt dat de luteale fase erg kort is tijdens de borstvoeding.

Kan me voorstellen dat je twijfelt. Maar alles komt goed. Je gevoel volgen. Hier 2 baby’s die allebei veel aandacht vragen en ze zijn net 1 jaar geworden. Op sommige dagen is het heel pittig maar 90% is het genieten. Daarnaast werken wij ook nog allebei vanuit huis, en hebben wij ervoor gekozen om ook de zorg volledig te blijven doen voor de baby’s. Hier gaat het uitstekend.

Wij gaan trouwens nog voor een 3e voorbehoedmiddelen gebruiken we al niet meer. Maar zijn ook zeker niet erg actief bezig haha. Dus we zien het wel.

Over mijn menstruatie die had ik al heel snel na de bevalling. En inderdaad meer dan anders de eerste maanden. Cyclus is korter geworden na de zwangerschap.

Jazeker de eerste menstruatie na bevalling was heftig en het duurde na de eerste en tweede 1 of 2 maanden voor het regelmatig was dus dat ging heel snel. Na de derde duurde het wat langer (4/5 maanden). De tweede kwam bij ons ongepland. De eerste was 18 maanden. Op het moment zelf was ik in shock maar achteraf gezien een perfecte timing. Lichamelijk was ik klaar voor nog een zwangerschap en onze eerste was zoooo een makkelijk kindje! Het eerste jaar was pittig met 2 maar daarna verliep alles soepel omdat ze een hechte band met elkaar hebben en hetzelfde ritme (etenstijd; bedtijd enz). Ik zou zeggen stel het besluit nog een of 2 maanden uit. Was je bij de eerste meteen zwanger?

Het is een moeilijke afweging, maar wel een die jij alleen kunt maken. Als je snel zwanger zou raken, schelen je kinderen bijna 2 jaar en zitten ze vrij dicht op elkaar. Mijn oudste twee schelen 17 maanden en dat was pittig, maar ook wel weer heel erg leuk. Dus ieder nadeel heeft ook voordelen. Maar als jij zó duidelijk het gevoel hebt dat je beter nog even kunt wachten, zou ik dat zeker doen. Zwanger zijn is zwaar voor je lichaam en geest en als je je nu nog niet voldoende hersteld voelt van je eerste bevalling en de tijd er na, zou ik ook niet staan te springen om een tweede kindje. Misschien vindt je man het ook helemaal niet erg om eerst nog een paar maanden te oefenen en weer in balans te komen samen. Dat vergroot ook de kans dat jullie relatie overeind blijft in het tumult van een jong gezin. ❤

Geef jezelf de tijd, meid!! Je hebt alle tijd... Geef jezelf de ruimte om weer in balans te komen en evalueer over een paar maandjes hoe je ervoor staat. Ik kan uit ervaring zeggen dat het voor jezelf en je relatie heel gezond kan zijn om niet te snel te willen Het komt goed

1) Ja, die twijfels hebben wij ook. Wanneer is het juiste moment? Wat is een 'fijn' leeftijdsverschil? Onze dochter is heel makkelijk, maar we kunnen natuurlijk een huilbaby of iets krijgen. Wat dan? Allemaal dingen waar we voor onze dochter niet over nadachten.

2) Ik ben in februari bevallen en in mei werd ik weer ongesteld. De menstruaties zijn heftig. Van tevoren heb ik klachten alsof ik enorm zwanger ben. Ik heb meer last van angst en paniek en tampons en nachtverband is niet aan te slepen ;)

3) Mijn cyclus is redelijk regelmatig, maar niet zoals eerst. Eerder wist ik bijna op de minuut wanneer ik ongesteld zou worden. Nu zit ik tussen de 24 en 28 dagen ongeveer.

4) Geen ervaring mee

Oh en dat hele dag met zo'n kleintje zijn als je je dag niet hebt zo herkenbaar . Sommige weken ben ik zo blij met mijn werk. De dames lekker spelen op het kinderdagverblijf en ik naar mijn werk. Rust. Hallejuh. Moet er niet aan denken, dag in dag uit alleen maar zorgen, zorgen, zorgen. Is een dag per week een baan zoeken een idee? Ik ben er echt een leukere moeder van.

Een bloedbad. Maar echt. De eerste menstruatie na mijn bevalling. Het elk uur rennen naar de wc. Ik geef flesvoeding dus werd respectievelijk 10 weken en 12 weken na mijn bevallingen weer ongesteld. Ik had het niet gemist .

Ik raakte vier maanden na de geboorte van de eerste weer in verwachting van onze tweede. Nu geef/gaf ik geen borstvoeding, sliep onze oudste redelijk snel door en ben ik - denk ik- wat nuchterder dan jou zo te lezen dus na de eerste schrik en het besef van twee kleintjes dicht op elkaar wist ik al snel dit komt wel goed. Je zoontje is één he, ik denk dat jij meer een heel ding maakt van borstvoeding dan je kind. Het is geen newborn meer. Hetzelfde geld voor het slapen, van een kwartiertje jammeren krijgen ze niks, jij wel: slaapgebrek.

Hi! Ik herken je gevoelens deels! Toen ik weer ongesteld werd dacht ik ‘yay ik kan er weer voor gaan’, maar ook alle angsten die daarbij komen... kan ik de vermoeidheid wel aan, zal ik weer misselijk zijn de eerste weken, hoe doen mensen dat als ze ook voor een dreumes zorgen? Maar na m’n eerste menstruatie duurde het weer 3 maanden voor de volgende kwam.. dusja, daarna duurde het 40 dagen, m’n lichaam is nog niet in een goed ritme, en dat wilde ik eerst afwachten. Hormonen weer in balans krijgen ;) Ik werd ook meteen verdrietig en sacherijnig tijdens menstruatie dus mijn tip: wacht tot je niet meer ongesteld bent en bespreek het tijdens het eten met je man! Je kan best nog even wachten.. bijvoorbeeld deze cyclus nemen om erover na te denken, vanaf volgende menstruatie een besluit maken. Vaak stopt de borstvoeding tijdens zwangerschap... mijn man vond het te vroeg om te stoppen voor dat m’n zoontje 12 maanden was, dus hebben we nog gewacht. Pas deze maand gestopt met anticonceptie, zoonlief is bijna 11 maanden. Spannend!

Als ik jou verhaal zo lees denk ik dat je hormonen nu een grote rol spelen plus de vermoeidheid. Laat het allemaal even rustig bezinken. Zodra de hormonen van de menstruatie de deur uit zijn zul je zien dat je er weer anders over denkt. Blijf met elkaar communiceren, je gevoel volgen dan komt het allemaal wel goed.

Ik ben zwanger geworden met de borstvoeding na een ruim half jaar. Borstvoeding was hier heel snel over helaas. Ik ben nu een keer zwanger geworden na 13 maanden en na 6,5 maand. Zelf zou ik het niet aanraden en de 18 maanden wachten, maar goed, dit komt ook wel goed.

Over de borstvoeding. De productie liep terug en zoonlief wou het liever niet meer dus extra aanleggen etc had allemaal geen effect. Nog veel geld uitgegeven aan een lactatiekundige maar helaas.

Volgens mij klink ik niet zo positief, het zijn even zware weken. Bij twijfel zou ik zeggen wacht nog eventjes. Misschien ben je over een paar maanden helemaal daar, is misschien de borstvoeding gestopt. Maar.. als je er helemaal het goede gevoel bij hebt en je man, de kleine redt het ook zonder borstvoeding, een jaar is al prachtig. Mijn oudste twee stopten uit zichzelf met 16 en 12 maanden. En soms blijft de borstvoeding gewoon in stand.

Ik had zelf de twijfel niet maar bij mijn dochter duurde het 18mnd voordat ik ongesteld werd. Bij mijn zoontje 14mnd. Als je er nog niet aan toe bent, geef jezelf dan nog even de tijd

Ik had beide keren meteen een regelmatige cyclus. Toen ik zwanger raakte gaf ik nog borstvoeding, ik voedde nog in slaap en er waren ook nog nachtvoedingen.

Ik was erg moe tijdens de zwangerschappen dus toen ben ik de nachten gestopt met voeden. Toen sliepen ze allebei een stuk beter, ze waren allebei toen rond de 2jaar.

Voeden werd bij mij op een gegeven moment wel gevoelig, ik kreeg nursing agiation en op een gegeven moment was de melk op. Beide kids bleven wel droog doordrinken. Maar ik ben wel flink verminderd. Bij zoontje uiteindelijk naar 3x kort per dag. Dochter gaf er minder om dus die dronk soms wel en soms sloeg ze een dagje over. Hier kwam het dus 'vanzelf' goed.