Ik vind het eigenlijk helemaal niet leuk om te moeten kiezen tussen een 'normale' stuitbevalling of keizersnede. Eigenlijk wil ik er gewoon helemaal niet zo rationeel mee om hoeven gaan en gewoon de natuur zijn beloop te laten en alles over me heen laten komen.
Gister heb ik veel informatie gekregen van de gyn doorgenomen over beide opties. De gyn was echt totaal niet bevooroordeeld en heeft dus geen hard advies gegeven. Echt voor beide keuzes is heel wat te zeggen. Ik kwam bekaf thuis met mijn hoofd vol informatie die ik op de een of andere manier moest zien te ordenen in mijn hoofd. Ik ben dus maar gewoon lekker gaan slapen. Uit ervaring helpt het echt als ik geslapen heb, onbewust wordt er dan een hoop verwerkt. En het heeft zijn vruchten afgeworpen.
Vanochtend werd ik wakker met een wat rustiger gevoel en heb besloten om een vaginale stuitbevalling te proberen als ze zich eerder aandient. Ik ga dus wel een datum prikken voor een KS maar wel vrij laat in mijn zwangerschap. Als ze zich aandient zal ik dus naar het ziekenhuis gaan om helemaal in de gaten te worden gehouden. Een stuitbevalling moet namelijk perfect verlopen qua ontsluiting enzo. Anders gaan ze alsnog over op een KS. Daarnaast kan ik ook in de komende tijd nog beslissen of ik een KS wil. Eigenlijk is het dus helemaal niet zo lastig. Ik ga het gewoon proberen, mocht ik (of de gyn) het toch niet zien zitten gaan we gewoon alsnog voor de KS.
Ik ben ook voor een normale bevalling gegaan. Uiteindelijk is Noah nog na de 37 weken volledig gedraaid. Hij bleef alleen wel een sterrenkijkertje en helaas voor mij hield dit in dat ik na 10 cm ontsluiting alsnog een ks kreeg. Jammer maar het was niet anders. Denk dat het iig enorm geholpen heeft dat ik al tijden met een ks in mn hoofd heb gelopen, want ik heb er geen seconde moeite mee gehad!
reacties (0)