Zwangerschapscholestase

Ik merkte aan mijn lichaam toch al een tijdje dat het genoeg was geweest voor deze zwangerschap, nadat ik flink heb afgezien afgelopen week maar terug naar huis werd gestuurd door mijn gyn met het bericht dat ze me niet wilde inleiden.
Thuis toch blijven spugen en oranje urine blijven houden, ik dacht in eerste instantie dat het door eventueel vocht te kort kwam tot afgelopen donderdag nacht toen werd ik wakker van de jeuk en nee geen gewone zwangerschapsjeuk maar t gevoel alsof er een volledig vlooien circus op me zat.
Ik heb mijn bed nog gecontroleerd of ik ze echt niet had maar aan de andere kant mijn dochter die in mijn bed had gelegen had nergens last van en mijn vriend ook niet. In die nacht alles van boven tot beneden open gekrabt van ellende en plekken ingespoten met Deo zodat de pijn te jeuk overheerste.
Vrijdag ochtend gelijk de HA gebeld om me iets te geven tegen de jeuk maar hij vertrouwde De symptomen niet en verwees me door naar de gyn.
Gelukkig kon ik diezelfde ochtend nog langs bij een gyn wel een andere dan ik normaal had maar dat vond ik niet erg, ze kwam gelijk met de zwangerschapscholestase en schrok van hoe ik eruit zag van het krabben, Voor de zekerheid mijn urine in moeten leveren voor eventuele zwangerschapsvergiftiging maar ze vermoedde dat niet en bloed laten prikken ivm de cholestase.
Mocht ik dat laatste hebben dan liet ze me niet verder dan 37 weken komen met inleiden, zwangerschapscholestase betekend dat je lever niet meer optimaal werkt en normaal is het iets, wanneer je niet zwanger bent, waar je dus zoals.ik jeuk van kan krijgen, nierstenen, geelzucht etc eigenlijk gewoon vervelend voor jezelf maar wanneer je zwanger bent is het gevaarlijk voor een baby.
Ze wilde al gelijk starten met medicatie maar mijn eigen gyn niet dus kreeg alleen allergie pillen, zoals voor hooikoorts e.d.

Later die dag belde ze me terug het was gelukkig geen zwangerschapsvergiftiging maar de leverwaardes waren niet goed en ondanks wat mijn eigen gyn zei moest ik direct beginnen medicatie.
Die vrijdag avond nog een grote epileptische aanval gekregen dus kon ik wéér naar t ziekenhuis, daar eenmaal een tijdje aan de ctg gelegen gelukkig was met de kleine frummel alles goed dus weer naar huis, was inmiddels al midden in de nacht.

Vanochtend weer een afspraak met mijn eigen gyn, ik heb gemerkt dat ze iemand is die precies volgens Het boekje werkt.
Ze begin erover dat ze me niet in Wil leiden voor 39 weken. Toen ik aangaf dat de urine uitslag al niet goed was vond ze eerst dat het wel nog een acceptabele waarde is.
Bloed uitslag was er nog niet. Ik heb aangegeven dat de andere gyn het niet verstandig vond om t door te laten lopen, gelukkig zag ze dat uiteindelijk ook in met name door mijn aanval.

Nu wordt ik zondag avond ingeleid tenzij woensdag de uitslag nog slechter blijkt dan gedacht, dan waarschijnlijk eerder.
Zat vorige week alles nog 'pot dicht' was er vandaag 'al' 1 cm ontsluiting.

Mijn epilepsie is vaak een nadeel maar remt mij altijd wanneer ik te veel van mezelf vraag op elk gebied, gelukkig luisterde er nu wel iemand naar mij en mijn lichaam.
Het is goed geweest, De kleine loopt 2 weken voor op groei.
Het aftellen is begonnen, raar gevoel dat je ongeveer weet wanneer je je kindje kan gaan vasthouden.
Maar wel een enorme opluchting, tot dan nog even volhouden met de jeuk en tubes menthol gel er doorheen jagen.

Dit jaar koop ik de staatsloterij loten ook maar aangezien de kans op zwangerschapscholestase in europa 0,1 tot 2% is.
Waarschijnlijk is die kans om te winnen net zo groot.