N.a.v. mijn berichtje en jullie steunende/aanmoedigende woorden om 4:00 toch maar mijn vriend wakker gemaakt, om 6:30 uur de kids én die naar mijn moeder gebracht.
Ik voel me niet zo goed afgelopen 48 uur amper geslapen en veel buikpijn gehad.
Eenmaal in t ziekenhuis is er een CTG gemaakt waarop met regelmaat harde buiken/weeën te zien waren, die ook wel pijnlijk zijn.
Ze zagen geen ontsluiting of gebroken vliezen en blaasontsteking o.i.d. ook niet dus ze weten niet waardoor het veroorzaakt wordt.
Paar uur later een afspraak met gyn gehad en heb daar gehuild van ellende.en gesmeekt of ze me alsjeblieft willen inleiden.
Helaas bleef ze.hier heel stellig in dat ze dat niet wilt. Ze vind het te vroeg, als de kleine zich nu alsnog vanzelf aandient is er geen.probleem maar inleiden vind ze van wel.
Mijn onbegrip voor deze reactie is groot, ik loop al 48 uur met vreselijke pijn. Heb vandaag ook al de boel ondergekotst in.t ziekenhuis en thuis.
Kleine man is inmiddels wel volledig ingedaald.
Ik voel me zwaar k*t en gefrustreerd. Voel me in de steek gelaten door de gyn.
Voel me schuldig.tegenover mijn vriend, ouders en kids dat ze voor niks hebben moeten opdraaien.
Ik voel me nog steeds hartstikke beroerd met.flinke pijnlijke buiken.
Mijn hondje ligt de hele tijd al lekker warm op mijn buik precies waar t pijn doet, alsof ze weet wat er aan de hand is.
Ze kijkt geen.moment van mn zijde.
Voor nu moet ik t er maar mee doen en hopelijk kan ik wat slapen óf zet t alsnog door.
reacties (0)