Eigenlijk had ik al een supergevoelige test gedaan zes dagen voor de dag dat ik ongesteld moest worden, en die was echt al duidelijk zwanger (mooie, duidelijke streep!) maar ik dacht: ik wacht nog even tot mijn NOD en doe dan een 'gewone' zwangerschapstest om zeker te zijn. Ik wachtte nog even om het in een blog te gieten, want zo vroeg kan er natuurlijk wel nog veel misgaan.
Maar nu zijn we dus een week (en véééél zwangerschapstesten) verder en blijft het zo dat ik zwanger ben: joepie!!! Dus nu kan ik het hier eindelijk in een blog zetten.
Natuurlijk, de kans dat het misgaat is groter dan de kans dat het goed gaat, dat weet ik, dus ik probeer mezelf wel een beetje in te tomen en niet al te blij te zijn. Ik hou er liever meteen rekening mee want anders is de ontgoocheling weer veel te groot. Maar elke zwangerschap is ten slotte een kans dus ik ben blij dat we weer een kans hebben.
En nu maar hopen dat het deze keer de goede keer en het de volle negen maanden mag duren!!!
Ik heb het ontdekt op de Gentse Feesten: er was iemand tegen mij aan het praten die bier gedronken had en ik kon echt totaal niet tegen die lucht. Ik werd super misselijk en had zin om weg te lopen! Dat heb ik altijd als ik zwanger ben.
Dus ik dacht, als er genoeg hormoon is om mij misselijk te maken moet er ook al voldoende hormoon zijn om te meten. Dus deed ik toen ik 's nachts thuis kwam, zes dagen voor mijn NOD en niet met ochtendurine, een test en die was dik positief.
We zijn echt blij, en ik hoop echt zo dat het geen miskraam wordt!
Bedankt aan iedereen die voor mij geduimd en gehoopt heeft!!!
reacties (0)