Wat meer duidelijkheid.. (of eigenlijk ook nog helemaal niet)

Jaja daar was ze weer ;-)

Goed, we zijn vanmiddag in het ziekenhuis geweest. Ben echt verbaasd tussen het verschil van de poli en de verloskamers. Tot nu toe was ik alleen nog maar in de verloskamers geweest, maar de poli gaat veeeeeeel sneller allemaal!!

Kwart voor 1 waren we in 't ziekenhuis, eerst even naar de inschrijfbalie alles helemaal goed doorgegeven, toen doorgelopen naar de poli Gynaecologie.
We konden plaatsnemen en zouden worden gehaald. Het was best druk dus ik dacht, 't zal wel ff duren.. Maar binnen 10 minuten was er iemand, en dat terwijl ik pas kwart over 1 de afspraak had.
Kwamen we in een kamertje, moest ik op een stoel gaan zitten en werd aan de ctg aangesloten.. Wat een lieve verpleegster trouwens!! We hebben nog heel lang zitten kletsen.
Moest even een half uurtje eraan, wat uiteindelijk 3 kwartier werd maargoed ik had toch pas om 2 uur de afspraak met de verloskundige van het ziekenhuis.
Ik heb nu ook eindelijk ontdekt wat die krampen/druk aan de onderkant van m'n buik is.. Gewoon harde buiken haha. Wel grappig om dat op dat apparaat terug te zien. Ik had nog amper harde buiken gehad deze zwangerschap, laat staan dat ze pijn deden. Maar dat doen ze dus sinds een paar dagen wel, alleen wist ik niet dat 't dat was ;-)

Toen moesten we weer even plaatsnemen in de wachtruimte, vroeg een vrouw nog aan me.. Zijn het er 2?? Nee hoor gewoon eentje, nou d'r mond viel open van verbazing. Ja ik weet het, ik heb nou eenmaal een grote buik ;-)
Ach, beter dat dan dat je er niks van ziet denk ik maar!

Na 10 minuutjes wachten konden we al weer naar de verloskundige, die heeft ons gevraagd wat we wilden wat betreft inleiden.. Ik wist het echt niet.
En Simon ook niet.. En zij wilde me ook geen advies geven.
Allebei de dingen hebben nadelen, en dat zei zij ook. Het enige dat ze kon zeggen, is dat Nina het goed doet in mijn buik en ze het verantwoord vind om haar te laten zitten. En dat inleiden zonder verweekte baarmoedermond en zonder ontsluiting alleen maar ellende met zich meebrengt en ze niet inziet waarom je dat allemaal zou forceren als de kleine het nog goed doet..
Uiteindelijk dus besloten om toch pas bij 42 weken in te laten leiden. Ze heeft dus nog een volle week om uit zichzelf naar buiten te komen.
Ik had dit niet besloten als het slecht met haar bleek te gaan, maar dit is dus totaal niet zo.. Ik heb nog genoeg vruchtwater, het hartfilmpje was goed, ze heeft geen last van de harde buiken enz..
Omdat ik toch wel veel vragen over de inleiding had (echt ik heb zoveel verschillende verhalen gehoord ondertussen) heeft de verloskundige nog even aan de verpleegster gevraagd om mij uit te leggen hoe dat precies in z'n werk ging. Dit kon ook gelijk, echt zo fijn!

Ik had erop gerekend om eind van de middag pas weer een x klaar te zijn in het ziekenhuis, maar we stonden om 3 uur alweer buiten!

Maargoed, maandagochtend moeten we dus bellen of er plek is, en als dit zo is kunnen we om 7 uur terecht in het ziekenhuis voor de inleiding. En dan mag ik het ziekenhuis ook niet meer verlaten tot Nina met ons meegaat (buiten mijn buik)..
Spannend dus..

HOPELIJK KOMT ZE UIT ZICHZELF!! Duimen jullie voor me??