Ik voel me wel een beetje een muts hoor... Mijn vriend wil met de caravan naar de camping. Dat zie ik alleen niet zo zitten met mijn twee maanden oude Niel.
Had het niet van mezelf gedacht... ik kan normaal best ontspannen omgaan met onbekende situaties en ben een ster in improviseren. Meestal boeken we niet eens van tevoren, maar gaan gewoon lekker op de gok door Duitsland, Frankrijk, Luxemburg... enzovoort.
Nu met Niel voel ik me totaal niet flexibel. de wieg kan in de caravan niet naast het bed, dus zal ik er uit moeten 's nachts (waardoor ik moeilijker mijn zoontje kan troosten en zelf minder gemakkelijk weer in slaap kom) , hoe zit het dan met de muggen... wat als hij dan nog in zijn "sprongetje" zit (die caravanwandjes houden niet veel geluid tegen). Verder... thuis kan ik de gebroken nachten voor mijn vriend goed voorkomen. Dat lukt me daar natuurlijk nooit! Kortom, het lijkt me totaal niet ontspannen.
Vanaf donderdag heb ik dus voor een halve week het rijk alleen want mijn vriend gaat gelukkig met zijn broer als alternatief. Hoef ik me niet schuldig te voelen. Gaan zij lekker met zijn tweeen ATB'en. Voor mijn zwager wel een gelukje want die heeft met zijn aanstaande scheiding niet veel plannen gemaakt dit jaar.
Een paar weken later gaan wij zelf naar een huisje op Texel en dat zie ik dan wel weer voor me... Daar kan ik de situatie veel meer naar mijn hand zetten. Heerlijk!!! Volgend jaar maar met zijn drietjes met de caravan naar de camping! Ben benieuwd of er meer dames net zo mutsig zijn als ik...
reacties (0)