Ode aan de schoonmoeder
Na allerlei termen als "schoonloeder" en "schoonmonster" te hebben gelezen, vind ik het tijd voor een ander geluid. Want mijn schoonmoeder is te gek! Ook al heb ik wel eens schoonmoeders gehad waarmee het minder klikte; ze verdienen wel respect...
Het is niet altijd gemakkelijk om plaats te maken als je kindje zelf een partner krijgt. Ineens is er iemand anders belangrijker. Ik kan me goed voorstellen dat dat even slikken is. Je schoonmoeder heeft je eega grootgebracht, begeleid en getroost... van de eerste prikjes, de eerste schooldag tot de eerste keer liefdesverdriet.
Gun je schoonmoeder de tijd om er aan te wennen. Bespreek het ook als er een grens is overschreden. De mijne luistert goed naar wat we te zeggen hebben. Ze geeft ook eerlijk toe dat het voor haar wel eens lastig is om zich afzijdig te houden. Het gaat niet altijd zoals ik wil, maar het is haar vergeven.
Een schoonmoeder is een aanwinst, want:
- veel ervaring dus lekker veel aan vragen
- vaak willen ze met van alles en nog wat helpen
- apatrots op hun kleinkind en willen maar wat graag oppassen
enzovoort enzovoort
Ooit zijn de dames die nu kleintjes hebben ook schoonmoeder (tenminste, daar ga ik maar van uit)... duim maar vast dat je een lieve schoondochter of zoon krijgt. Dat doe ik ook! Want ik heb niet de ambitie om een "schoonloeder" te worden... wel hoop ik op een beetje begrip als ik wat moeite heb met loslaten.
reacties (0)