Dilemma

Hey allemaal, Yinthe wordt deze maand al 1 jaar!
De wens voor een tweede is er al even, maar mijn verstand wil nog niet mee met mijn gevoel.
Ik durf precies niet, waarom weet ik niet!
Financieel is alles prima, Yinthe is een gemakkelijk kindje, mn vorige zwangerschap was heerlijk, de bevalling en kraamtijd een droom.
Ik wilde altijd al 'veel' kids, hoeveel kids zien we nog wel hihi.
Maar de dingen die me wat tegenhouden:
- Door onmiddelijke werkverwijdering gedurende de hele zwangerschap en borstvoedingsverlof ( in totaal 1j ) verdien ik een stuk minder per maand.
- De schrik voor miskraam neemt toe, ik zal het deze keer zwaarder vinden dan mijn twee vorige miskramen, omdat ik nu weet wat voor moois ik mis.
- Ik voel me nu super in mn vel ( meer zelfvertrouwen, meer opmaken en haren doen,..) Ben bang dat de volgende zwangerschap mij en mijn lichaam helemaal zal veranderen.
- Twee kids hebben is al een 'echt' gezin, een dagje samen uit of even naar de oma brengen is al direct een hele klus.

Ik weet niet wat ik moet, ik overdenk alles 1000 keer. Misschien denk ik wel te veel aan het negatieve, als ik aan alle positieve dingen denk smelt ik weer in tranen weg.
Iemand raad of tips? Hoe wisten jullie dat jullie klaar waren voor een volgend kindje?

605 x gelezen, 1

reacties (0)


  • Nog-even!

    Gewoon een paar maandjes wachten. Dan weet je vanzelf dat je er klaar voor bent

  • Moederkloek.

    Ik twijfelde ook elke keer weer. Als m'n zoontje een 'slechte dag' had, vroeg ik me vaak af of ik wel echt nog een tweede wou. De ene moment wou ik er graag eentje, de andere moment was ik er niet mee bezig. Ik vond het ook verwarrend voor mezelf, omdat ik graag meerdere kindjes wou en ook omdat ik vooraf 3j verschil tussen de kindjes al veel zou vinden. Dus ik dacht dat ik na een jaartje al opnieuw klaar zou zijn.

    Ons zoontje is nu bijna 2 en nu pas heb ik echt het gevoel dat we er klaar voor zijn. Ik neem deze week nog m'n pil en stop er dan mee. Dus die 3j tussen de kindjes zal er waarschijnlijk wel zijn, maar ook dat is prima.

    Ik denk dat je weet dat je klaar bent voor een volgend kindje, als de andere dingen er ook niet meer toe doen, bv van hoe gaan we het organiseren bij dagjes uit enz.. Zo voelde het hier toch aan.