Jaja, de eerste dag (toch meer dan 6u) zonder mij is haar gelukt. Ze is 9 weken en voor mij werd het tijd m'n hobby's een beetje terug in ere te herstellen. Dus: "Moekèh, wil jij even op Kaat passen?". En of moeke dat wou ;-)
Okee, ik kwam aangesjowd met een half huishouden en de instructies werden in een briefing van een half uur en met een zekere overdrevenheid meegedeeld, maar het is allemaal gelukt. Mijn moeder zei me nog 'hé, ik heb er wel 2 groot gebracht hoor!', dacht ik even 'jaja, in de jaren '80, dat is een eeuwigheid geleden'. Maar sommige dingen verleer je blijkbaar niet... Ze hebben het super gedaan. Kaat had leuk gespeeld, lekker gegeten (mijn melk nog hoor), geslapen en ook een beetje geweend. Kortom, haar zelve geweest. Niet dat ik twijfelde dat het goed zou verlopen, maar het is toch weer een stap. Mijn hartje stak toch even toen ik wegreed. En ja, ik heb haar gemist (elk kwartier even op de gsm kijken en zo). Maar ik ben trots dat Kaat weerom zo'n flinkerd is en dat ik ook flink was en haar toch een beetje kon lossen.
Maar het vroeg ook z'n offers. En dan onder de vorm van melk. Ik wil nog steeds zo graag exclusief borstvoeding geven. En dan moet er gekolfd worden natuurlijk... Maar dat wil niet zo lukken. Ik kijk er eigenlijk een beetje tegen op, en stel het uit en donderdag moest ik nog beginnen aan heel dat gedoe. Eerst en vooral tijd vinden (moeilijk tot zeer moeilijk), goesting hebben en ontspannen zijn. Vrijdag lukte het echt niet meer, 10ml na een kwartier? Pfff, geen lol meer aan. Advies van de vroedvrouw: drink eens een glaasje. Jippie!! Had ik zo'n zin in na die warme dag; een fris glaasje witte wijn (op medisch advies :-p ). Maar het hielp niet veel :-( Gelukkig wou het zaterdagochtend wel weer lukken. Kon ik Kaat achter laten met genoeg voor 2 flesjes en dat heeft ze allemaal opgedronken: niets te veel, niets te weinig. Ik was wel blij toen ik haar 's avonds weer kon aanleggen aan mijn - intussen opgezwollen- Pamela Anderson-tieten. Deze ochtend lukte het weer. Oef, want stilaan gaat het gebeuren: weer wat buiten gaan, haar overlaten aan de goede zorgen van anderen, ... Dinsdagavond heb ik weer gesprekken, donderdag opleiding en zaterdagavond een trouwfeest. Dus: stilaan ga ik weer naar dat ander universum dat de 'normale wereld' heet... maar of ik al ècht klaar ervoor ben, zullen we nog zien...
I.
reacties (0)