34 Weken, Ik ben het zat!!

Goedemiddag mijn keine Vleermuis,

34 weken in verwachting,, nog 6 te gaan, het is al bijna echt aftellen, het word steeds spannender!! elke week een stap dichterbij!
Maar vandaag wel een mijlpaal! de 34 weken hebben we samen gehaald, die kunnen ze ons niet meer afnemen.. je kansen buiten de baarmoeder zijn nu al super. en dat geeft wel rust. al weet ik dat je toch pas besluit te komen echt rond de 40 weken.. 
Je bent nogsteeds een verschrikkelijke druktemaakster,, en soms ga je echt te keer!!!! mn buik schud dan heen en weer en mensen zien het ook als ik gewoon ergens zit, krijg daar ook vaak een opmerking over..
Gister ging ik je grote zus halen van school en toen zei er een moeder van OW GOH je bent zwanger??? ik had het nog helemaal niet gezien!!,, hoe lang moet je nog,, als ik dan zeg dat ik alweer bijna 8 maandjes zwanger ben, geloven ze me soms niet eens... men vind me ook werkelijk prachtig, en dat vind ik natuurlijk heel leuk om te horen...
WIJ zijn Prachtig Meav!!

Even wat anders, ik ben het zat... niet zozeer het samen delen van mijn lichaam..maar wel de onzekerheid er omheen... 
De laatste dagen maal en maal en maal ik maar in mn hoofd.. ik krijg er gewoon hoofdpijn van.
Ik kan er alleen nog maar aan denken dat ze je als je straks geboren bent in een couveuse gaan stoppen, of dat je niet mee naar huis mag.. en dat je dan op een andere kamer moet slapen....
IK zou dat niet aankunnen en twijfel dus heeeeeeel erg wat ik moet doen.... Ik geloof namelijk met heel mijn hart in jou... ik geloof dat je sterk bent ondanks dat je de 2500 gram misschien niet zal halen... 
Ik wil geen verdere onderzoeken meer... ik wil dat ze mij met rust laten, ons met rust laten.... ik wil gewoon thuis bevallen, en ik wil niet dat ze je in een couveuse gaan plaatsen,, IK WIL HET NIET!
als je glucose laag is heb ik zelf ook wel suiker in huis...en is je temp laag doen we een extra kruik in je bedje.. of ik hou je warm met mijn lichaam...  een couveuse is dus in mijn ogen absoluut niet nodig... Maar de artsen vinden van wel... en wat is wijsheid... wat moet ik doen...
Luisteren naar de artsen, of uisteren naar mijn moedergevoel??? 
Ik neig steeds meer naar het 2de.... als de verloskundige niet een te groot kind verwacht had, hadden we nooit geweten dat je zo klein was... en was ik gewoon thuis bevallen... plus de fout marge van de echo's kan wel 25% zijn... dus wie weet ben je straks gewoon 3500 gram ipv nog geen 2500 gram...
Ik blijf er maar me in mn hoofd zitten en word langzaam gek.. ik wil genieten van onze laatste weekjes samen als een... ik wil genieten van je hikjes, je drukke gedoe en je schattige beweeginkjes... 
Ik heb steeds meer het gevoel dat we het ook gewoon zo wel redden... 
Maar eigenlijk hoop ik dat je woensdag als we weer even naar je mogen kijken, je gewoon een groeispeurtje gemaakt hebt en dat je even iets meer gegroeid bent dan de afgelopen weken... wat vind je van een grammetje of 160 a 170 per week?? of doe eens gek en laat het 200 gram per week zijn!!
Ach... ik zou toch moeten weten dat je als kind van je vader en moeder, je toch wel doet waar je zelf zin in heb...
En daar kunnen pappa en ik niks van zeggen hahaha je bent wie je bent he kleine meid... en je bent perfect!!