Gister 50 dagen tot de uitgerekende datum.. verliep uiteindelijk anders dan gedacht..
Mamma kreeg vanaf een uur of 17:00 menstruatie krampen, en hevige steken van onder..
Ook onregelmatige harde buiken.
Ik vertrouwde het niet en besloot de poli verloskunde te bellen, om te vragen of deze pijn normaal was bij bijna 33 weken.
nou ik mocht meteen langs komen voor een CTG scan.. op de scan was een weeenpatroon te zien.. dus heb uiteindelijk 2 uur aan de CTG scan moeten liggen..
Jouw hartje was perfect, mijn hart vonden ze hoog, en dan de weeen..
aan het begin van de scan hebben ze doormiddel van een echo de baarmoederhals gemeten,, deze was tussen de 3.5 en 3.8 cm. dus prima.. na 1,5 uur nogsteeds het zelfde dus uiteindelijk mocht ik naar huis.
Wel bleek dus dat je bent ingedaald.. dus daar kunnen de weeeen van geweest zijn..

Vandaag 33 weken in verwachting,,
nog ongeveer 7 weekjes te gaan..
Ik ben zo benieuwd naar jou!
Ik geniet nogsteeds van de zwangerschap, maar ik begin het langzaam aan wel een beetje zat te worden,,
Niet zo zeer de buik, maar meer de onzekerheid om alles...
De eerste 3 maanden die onzekerheid en angst of je wel zou leven.
daarna elke keer als ik je even niet voelde...
Daarna ging het een paar weken super... tot de 30 weken echo..
Waar dus bleek dat je te klein was... nu dus weer onzekerheid of je thuis geboren mag worden...
Of in het ziekenhuis.. of je dan wel meteen mee naar huis mag etc etc...
Ik raak emotioneel gewoon op.. ik ben toe aan zekerheid en rust.. ik ben toe aan even zorgeloos zijn.. IK wil de controlle terug die in nu kwijt ben.
Daarom ben ik blij als je in mijn armen ligt en ik je kan verzorgen en op je kan letten..
Eind deze maand zou je al geboren mogen worden... Wow.. dat klinkt al wel heel snel (:
Nou kleine uk, Ik hou van je,, groei nog maar even flink de laatste weken!!
Love you x

reacties (0)