Your nightmare is our dream come true!
Mijn moeder is tijdelijk bij ons ingetrokken na de kerstdagen.
Het is niet voor de eerste keer en wij zijn er super blij mee.
Bij de geboorte van ons eerste kind bleef zij maar 1 maand bij ons, nu blijft zij voor 3 maanden.
Zij is samen met mijn Papa op 28 december aangekomen bij ons, mijn Papa is al op 4 januari weer naar huis (Hongarije) gegaan vanwege zijn werk, maar mijn moeder blijft tot 1 april. (geen grapje, haha).
Zij is bij ons uiteraard om te helpen in het huishouden en met de kids, maar helemaal uit eigen wil en met veel plezier.
Zij bemoeit zich niet met onze opvoedings kunsten, natuurlijk heeft zij een eigen mening, maar dat komt praktisch altijd overeen met wat wij (ik vooral) willen.
Mijn man is heel vaak op zakenreis, gemiddeld elke tweede week de hele week weg, dat is soms best moeilijk in mijn eentje en nu dat ik hoogzwanger ben, en straks als ik bevallen ben, kan ik heel goed een helpende hand gebruiken.
Al meteen hebben we tegen haar gezegd, dat wij echt geen misbruik van haar willen maken, zij hoeft echt niet meteen te springen als Sophia aandacht vraagt, of als er een vieze kopje op de aanrecht staat, hoeft zij het niet op te ruimen. Gelukkig doet zij zelf ook nooit overdreven, vandaar dat wij heel gemakkelijk ja konden zeggen, toen zij haar hulp aangaboden had.
Alleen denkt onze 18 maanden oud dochter anders over, wat wij van Oma verwachten.
Onze Sophia vindt het namelijk niet meer dan normaal, dat als Oma haar naar bed brengt, haar ook in slaap gaat wiegen in de schommelstoel, het liefst zelfs bij haar blijft liggen, totdat ze weer wakker wordt. Dit, terwijl zij al maanden helemaal alleen (met haar knuffel hondje dan, en haar nachtlampje) in slaap valt, soms zingt zij zelfs nog een liedje voor haar hondje.
Zij sliep de nachten nooit helemaal door, maar tegenwoordig had zij geen behoefte meer aan om bij ons te komen liggen ’s nachts, even haar speentje weer in de mond doen was genoeg, sliep zij lekker verder, alleen in haar peuter bedje.
Nu dat Oma er is, komt ze doodleuk haar bedje uit, met hondje en al gaat ze aan de deur van Oma’s kamer kloppen en gaat ze bij Oma in bed kruipen. Als Oma niet wakker wordt, dan gaat ze keihard staan huilen voor de deur.
Overdag krijgt Oma superveel kusjes en knuffels, dat mijn man en ik al bijna jaloers op worden, met ons doet zij dat veel minder namelijk. Maar dan wil ze ook dingen ervoor terug natuurlijk. Sophia wil bij Oma op schoot tijdens het avondeten,wat bij ons echt niet mag! Iedereen op zijn eigen stoel, zijn eigen boord leeg eten, geen discussie mogelijk.
Gelukkig is mijn moeder ook ervan bewust, dat zij niet altijd moet toelaten, onze regels blijven de regels.
Het gaat dus echt goed met haar in huis.
Daarnaast is mijn moeder 10 jaar lang chef-kok geweest in een chique restaurant in Budapest, dus gastronomisch komen we ook niets tekort. Eigenlijk is het net iets te veel van het goede, zeker nu, dat de gyn op mijn vingertjes heeft getikt, wat te veel eten betreft.
Ehh! Wij zijn echt blij met mijn moeder in huis. Zij is echt een grote hulp.
Ik heb normaal gesproken nog 4 dagen te gaan, dan word ik ingeleid, als de bevalling nog niet vanzelf begonnen is. Dan moet ik minstens 3-4 dagen in het ziekenhuis blijven met de baby.
Zo voelt het tenminste goed, om mijn dochter en het huis achter te laten. Mijn man weet nog niet, of hij bij mij blijft slapen, of naar huis komt, ligt meer een beetje aan, hoe Sophia zal reageren op de veranderingen.
Er is één ding, wat ik elke dag tegen mijn moeder moet zeggen, niet te doen, en ik weet nu al, dat zij het tijdens mijn afwezigheid wel zal doen: de vuile was van mijn man van de grond oprapen in de badkamer en naar de wasmand brengen.
Dat doe ik niet voor hem, dat mag niemand doen voor hem, moet hij zelf doen. Er wordt alleen maar gewassen, wat in de wasmand is. Als hij zijn kleding niet erin gooit, dan wordt het ook niet gewassen.
Maar mijn moeder doet dat voor hem. Zij doet dat voor mijn vader thuis en ook voor mijn 19 jaar oud broertje, die nog thuis woont. Zij zou het ook voor mij doen, als ik ook mijn was zou laten slingeren.
Lief bedoeld, maar bij ons wordt er niemand bediend op die manier.
Nog 4 dagen te gaan. Ik ben al best nerveus.
reacties (0)