Ik ben een planeet geworden..

Ik ben een planeet geworden.

Groot, rond, en er is zelfs leven op deze planeet.

Ik woon erop en mijn zoontje van 30 weken erin.

In vergelijking met mijn eerste zwangerschap, voel ik me eigenlijk wel supergoed!

Tijdens mijn eerste zwangerschap moest ik wegens medische redenen vanaf week 16 bedrust houden tot aan het einde van de zwangerschap.. Soms ging het beter, soms minder, maar helaas tijdens bijna de gehele zwangerschap hield ik erge lichamelijke klachten.

Nu heb ik nergens last van.

Ja, natuurlijk is mijn buik zwaar, mijn longen hebben zich moeten reduceren tot twee walnootjes ergens boven in mijn schouders, waardoor ik wel wat zuurstof tekort kom, ik moet ’s nachts hooguit om elke anderhalf uur een plasje gaan doen (tot nu toe nog gelukkig elke keer wakker geworden en de WC gehaald, haha), maar ik kan lichamelijk alles doen, wat ik wil..

Ik ben al 7 maanden zwanger en toch kan ik nog elke dag mijn fitness work-out doen, heb nog steeds een strakke kont en kan nog steeds mijn eigen pedicure doen.

Zwangerschapsdementie is een ideale uitvinding, ik gebruik het als excuus bijna elke dag J

Sex is minder, moet ik wel eerlijk zeggen.. niet in kwantiteit, maar helaas in kwaliteit.. die zware buik zit echt in de weg dan.. En mijn man is panisch om de baby te voelen bewegen, daarom probeert hij mijn buik niet aan te raken, maar laten we eerlijk wezen, aangezien ik op dit moment voor zo’n 70% buik ben en alleen 30% Katic, is het wel moeilijk om mijn buik te ontwijken..

Ik heb me aan het begin van deze zwangerschap voorgenomen, dat ik niet dik zal worden.

Dat ik niet ga overdrijven met van alles en nog wat te eten, dat ik niet ga snoepen en dat ik zo dus niet over de 63 kilo ga.

Je hoeft niet te gokken, ik vertel je bij deze eerlijk, dat ik toch de hele dag door aan het vreten ben, toch veel snoep en dat mijn gewicht hierdoor met 30 weken over de 67 kilo is. Balen dus……………….

Maar ik heb nog steeds een strakke kont.

En een super goede conditie voor een (bijna) hoogzwangere.

(vanaf welke week tel je mee als hoogzwanger eigenlijk???)

Iedereen zegt, dat ik een grote buik heb, mensen vragen, of ik zeker weet, of het maar een baby is, maar de waarheid is, dat mijn buik helemaal niet groot is.

Ik ben gewoon zelf klein. En zo lijkt mijn buik in verhouding veel groter.

Ik ben namelijk maar 164 cm, best slank uit mezelf, mijn grootste gewicht ooit, voordat ik moeder werd, was 52 kilo. (normaal)

Ik heb nog zo’n 8 weken te gaan, als alles goed gaat, want normaal gesproken zal ik rond week 38 wegens medische redenen ingeleid worden.

Ik begin al aardig nerveus te worden………….. Ongeduldig ook.

En ijdel, dat ik ben, denk ik steeds vaker aan, hoe slecht ik me voelde na mijn eerste bevalling met 10 kilo extra en dat het deze keer zich waarschijnlijk weer gaat herhalen.

Mijn man en ik hebben samen besloten, dat ik na deze zwangerschap aan de minipil ga en wij pas over een aantal maanden weer gaan kijken, of wij meer kinderen willen.

Meer kinderen willen wij eigenlijk heel zeker wel, maar of het verstandig is. Of het bij onze situatie past. Of wij het aankunnen.

En nogmaals: ijdel, dat ik ben, wil ik nu wel zo snel mogelijk weer mooi slank worden en niet meer als een over bewoonde planeet rondzwerven.

PS: heb een nieuwe foto geplaatst in mijn album, voor de liefhebbers.