Mijn NOD..

Bij dezen wil ik graag iedereen waarschuwen, dat de lezer sommige informatie en/of detail in deze blog ranzig zou kunnen ervaren, en/of betitelen als: too much information!

Gisteren heb ik mijn NOD gehad..

Om 6 uur ging de wekker, we moesten een lange autoreis maken met Sophia.

Met ogen nog half dicht ben ik naar de badkamer gelopen, glaasje en test lagen al klaar.

De gebruikelijke handelingen genomen, en dan 5 minuten wachten.

Ik wacht meestaal gewoon verder de hele 5 minuten op het toilet af. Na zo’n 3 minuten komt mijn man heel zachtjes aan de deur kloppen. Ik roep hem naar binnen, en laat de test zien, met veel overtuiging: ik zie een tweede streep, is heel heel héél erg licht, maar die is er wel.. hij kijkt. En hij kijkt, en kijkt en kijkt. Dan kijkt hij mij aan, en zegt dat hij echt geen tweede streep kan zien..

Ech! Ik pak de test terug, ik hou hem in het licht, en hij moet natuurlijk ook meekijken:

Zie je? Daar! Heel erg licht. Daar! Zie je? Zie je?

Nee, hoor.. er is echt geen tweede streep te zien! Kan toch niet! Ik zie het wel, maar hij niet?

Ech.. stom.. weet je wat? Over twee dagen ga ik weer testen, dan is de streep donkerder, dan zul je mij geloven! En nu even wat privacy, ik moet weer plassen van de zenuwen.

Hij de badkamer uit, ik weer op de pot. Plassen. Afvegen. Uit automatisme kijk ik op de toilet papier voordat ik het in de WC laat vallen, deze automatisme heb ik aangenomen, toen ik voor het eerst positief heb getest met mijn dochtertje, ik was echt zoooooo bang, dat het mis zou gaan! En ik ben het gewoon blijven doen.

En wat denk je? Er zit deze keer wel bloed op!

Mijn hart begint zo hard te bonken, dat ik bang ben, dat het uit mijn borstkast komt!

Watte? Bloed? Och! In een fractie van een seconde heb ik verschillende verklaringen voor: Misschien is het iets anders! Misschien heb ik ineens last van grote aambeien.

Misschien heb ik een wondje op mijn kont ofzo, dat net open gesprongen is! (huh?? Wat wondje?)

Misschien! Misschien zie ik het gewoon niet goed!

Ja, dat zal het zijn, ik heb nog niets gegeten, ik heb een te lage bloedsuiker, en ik hallucineer!

(heb werkelijk last van diabetes)

Ja! Ik hallucineer! We zijn d’ruit.

Dan pak ik een nieuw vel, en veeg ik me nog een keer af, en kijk ik ook nog een keer, en er zit weer vers bloed op het velletje.

Klote NOD! Het is géén NOD! Het is een WOD! Een wel ongestelde dag…………..

Ik pak een supertampon uit de doos, en doe de nodige.

Ik loop de badkamer uit, en zeg tegen manlief, dat hij natuurlijk gelijk had, er is helemaal geen tweede streep te zien. Ik ben ook gewoon ongesteld geworden, net als de 5 minuten van de test over waren.

Okee.. de ochtend verloopt verder normaal, en we gaan aan onze reis beginnen.

Maar eerst moet ik weer plassen, en als ik er toch ben, dan mijn eigen “verschonen”, zeg maar..

Ik heb me al geestelijk voorbereid aan een grote bloody hell, en toen: mijn tampon is superschoon na twee uur erin hebben gezeten! Geen druppel bloed!

Ik schaam me meteen niet om de test uit de prullenbak te vissen om nog een keer te kunnen kijken! In gedachten geef ik ook mezelf schouder klopjes, het was toch vanwege mijn bloedsuiker, gewoon zitten hallucineren, straks als ik tijd voor heb check ik ook even voor aambeien voor de zekerheid..

Vrolijk dans ik de badkamer uit, ik zing bijna, dat ik toch niet ongesteld ben!

Mijn man kijkt me een beetje vreemd aan, maar goed, hij is ook blij, alleen weet hij niet wat hij ermee moet op het moment, de test geeft ook nog steeds alleen de controle streep aan.

We spreken af om over 2 dagen nog een test te doen.

Goed. We gaan echt.. rond een uur of 3 ’s middags komen we weer thuis aan. Ik ben al een paar keer naar het toilet geweest, nog steeds niks raars in mijn onderbroekje!

’s Avonds vallen we doodop naast elkaar in bed met mijn man, we hebben een drukke dag gehad.. lekker knuffelend vallen we in slaap. Rond een uur of 1 komt Sophia ook bij ons liggen en slapen we zo verder tot 7 uur ’s ochtends.

Dan gaat de wekker voor mijn man, maar ik ben ook wakker en moet heel nodig plassen.

Al de neiging gehad om een nieuwe test te doen, maar dan bedwing ik mezelf, wij zouden het pas morgen doen.. één dag wachten moet ik kunnen.

En dan ineens het zelfde verhaal als gisteren:

Plassen à afvegen à kijken à bloed à watte? à ja hoor bloed à ik hallucineer à nee is echt à dan maar tampon, met een overtuigd gevoel, dat ik over een uur nog een schone tampon zal d’ruit trekken..

Maar vandaag was het niet zo.

Vandaag heb ik echt mijn WOD bereikt.

Op de 29^ste dag van mijn cyclus ben ik echt ongesteld geworden. Het is één grote bloody hell!

Hoog waarschijnlijk krijgen we dit jaar geen nieuwe baby meer, als we met 40 weken rekenen in ieder geval.

Jammer. Maar het is helaas niet anders. Op naar de volgende ronde. Het was toch maar de eerste ronde voor ons, ik moet echt niet klagen!

Maar ik ben er al gewoon zo klaar voor!

Wij zij er al zo klaar voor, wij alle drie!

Lieve baby! Kom zo snel mogelijk bij ons wonen! Wij kunnen niet wachten om jou te leren kennen!

XXX liefs, jouw familie, luv you<3