Ik zwanger, mijn zusje baarmoederhalskanker?

Vanochtend was ik bezig om een blog te schrijven met de
titel “inpakken en wegwezen, ooh nee, wacht!” ivm onze verhuizing.

Ik dacht dat het een leuke blog zou zijn, grappig enzo..

En toen………….. toen belde mijn moeder op mijn mobiel, zij
belt me nooit op mijn mobiel.. Zij vroeg of ik op skype kan, a la minute, zo
niet, dan gewoon via de mobiel..

Ik heb de grote PC met de webcam aangezet, skype ingelogd..
mijn moeder was ineens in beeld, heel nerveus, rokend (wat ze nooit doet als
zij weet dat Sophia ook kijkt)…….

Zij zei: - gisteren is je zusje teruggevraagd bij de gyn ivm
de jaarlijkse controle. Ze hebben

            et virus
gevonden in haar uitstrijkje wat baarmoederhals kanker veroorzaakt

-        
zeker? Misschien is de test fout ofzo..

-        
nee, zeker, ze hebben het twee keer overnieuw gedaan

-        
en wat nu? Waar is ze nu eigenlijk?

-        
Zij is gaan werken, had geen zin om thuis te zitten
over zichzelf te jammeren.. Nu gaan ze nog meer tests doen, en nav de uitslag
wordt de behandeling bepaald, echter heeft de doktor wel gezegd, dat het een
heel vroeg stadium is, misschien dat de kankercellen werkelijk nog niet zijn
ontstaan, alleen het virus is aanwezig, die kan behandeld worden, mogelijk na
een half jaar lange behandeling kan ze weer vrij van zijn.

-        
…………….. (tranen lopen langs mijn wangen, mijn 8 maanden
oud dochter zit bij mij op schoot vrolijk te brabbelen tegen oma)

-        
niet huilen lieverd, het komt wel goed, binnen twee
weken hebben we weer een afspraak, tegen die tijd dat je er bent, weten we wat
het precies is, hoe het behandeld zal worden

-        
……………… (ik heb er gewoon geen woorden voor, van alles
schiet door mijn hoofd)

Mijn moeder steekt nog een sigaret
aan, en zegt:

-        
nou, ik moet nog bodschappen doen, en volgens mij moet
Sophia weer naar bed, dus zullen we maar ophangen dan, als je vanavond weer
online bent, dan is je zusje ook thuis, kunnen we weer even bellen.

-        
Okee, tot vanavond moeder..

Sophia naar bed gebracht, zij is meteen in slaap gevallen.

En nu zit ik hier. Ik denk aan mijn zusje, die dit jaar
december 25 zal worden. Die al twee miskramen heeft gehad. Die haar grootste
droom is om na een grote bruiloft minstens 3 kinderen te hebben, het liefst zo
snel mogelijk, want zij wil geen oude moeder zijn.

Mijn zusje.. Mijn kleine zussie..

Binnen twee weken weten wij hoe ver de ziekte is.

Binnen twee weken weten wij, of ik zwanger ben met de
tweede.

En ik dacht dat het zenuwslopend was op de dag te moeten
wachten wanneer ik een testje mag doen. Maar nu heeft die dag een veel grotere
betekenis gekregen voor ons.

Nu lijkt het zo stom om me druk te maken, of ik al meteen in
de eerste ronde zwanger raak of niet. Wat dan? Als ik het niet ben, dan heb ik
nog altijd kans de volgende maand, of de maand daarna, of de maand daarna……………………
Maar zij heeft alleen deze kans, het is voor haar echt alleen deze maand! Als het
kon, zou ik ervoor kiezen om nooit meer moeder te worden, maar dan wel mijn
zusje gezond hebben! Ohh als het maar kon, zou ik geen moment twijfelen!